ادبِ شهید لطفی

ادبِ شهید لطفی به روایت مادر

شهید امیر لطفی

شهید «امیر لطفی» در سال 1365 در محله یاخچی‌آباد تهران بدنیا آمد. او از رزمندگانی بود که برای دفاع از حرم به سوریه رفت و در حومه شهر حلب به فیض عظیم شهادت نائل شد.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «درس اخلاق» بیان گوشه‌ای از خصلت‌های خوب شهدای مدافع حرم است که در سیزدهمین روز بهار سال 97 خصلت «رعایت ادبِ» شهید مدافع حرم «امیر لطفی» را به روایت مادرش «خدیجه رینه» بیان خواهیم کرد.

خدیجه رینه مادر شهید مدافع حرم «امیر لطفی» گفت: امیر در وصیت‌نامه‌اش نوشته در صورتی به درخواست‌هایش عمل کنیم که مادرم موافق باشد. این کارش نشان از احترام او به من است و حتی عمل به وصیت‌نامه‌اش را منوط به رضایت من می‌دانست. امیر پسر باهوش و مؤدبی بود و هیچ‌وقت به من بی‌احترامی نکرد. در برخورد با دوستانش هم می‌دیدم که مودبانه صحبت می‌کرد.

شهید «امیر لطفی» در سال 1365 در محله یاخچی‌آباد تهران بدنیا آمد. او از رزمندگانی بود که برای دفاع از حرم حضرت زینب (س) به سوریه رفت و حین مبارزه با تروریست‌های تکفیری در حومه شهر حلب به فیض عظیم شهادت نائل شد.