دلنوشته ای از مخاطبین وبلاگ برای شهید مهدی بیدی

سلام رفیق ، منم نارفیق 

دیروز وقتی تصویرت را در ناوتیپ قشم دیدم هیچ باور نکردم که مهدی از بین ما رفته و به آنچه لیاقتش را داشت رسید . هنوز در بهت آن تصویر و کلمه جاوید الاثر بودنش مانذه ام سالها بود که خبری از او نداشتم . هیچ باور نمیکردم که با دیدن پوستر شهادتش دوباره در ذهنم زنده شود و آن خنده های زیبایش را بیاد بیاورم . 

یادم نمیرود در آموزشی که بودیم در زمستان و تابستان پوتین هایش را در می اورد و وضو می گرفت ، همیشه دائم الوضو بود .

یاد سخن حاج قاسم افتادم که می گفت : خدایا ما را به دوستانمان  شهیدمان ملحق بگردان .

امیدوارم بحق آن چند سال رفاقتمان در بدو ورود به سازمان ، در قیامت من رو سیاه را هم شفاعت کنی.

از ظرف جمعی از دوستان در دوره 54