دلتنگی سیدابراهیم شهید زینبیه

خیلی وقت شده بود ندیده بودمش مجروح شده بود و رفته بود ایران وقتی برگشت، با عصا آمده بود، وقتی دیدمش خیلی خوشحال شدم.

گفتم سید آماده شو بریم تا جایی گفت ؛ کجا؟خندیدم گفتم؛ بهشت!!!!!

چشماش برق زد گفت؛ یا علی.

سوار ماشین کردمش و بردمش زینبیه، سر مزار شهدا.

دفعه اول بود میامد مقبره شهدای زینبیه، حال عجیبی پیدا کرده بود بعد از زیارت مزار شهدا گفت؛فلانی چندتا عکس یادگاری بگیریم؟

گفتم؛ چرا که نه!!!

عکسهای زیادی گرفتیم، ولی نمی دونم چرا تمام عکس های سید یه حالت خاصی داشت!!!

یه جورایی بوی خداحافظی می داد باهاش شوخی کردم و گفتم: سید ابراهیم این عکسها جون میده برای حجله و شب هفت!!!!

شب که برگشتیم سراج به عکسها خیره شده بود،گفت؛ آره فلانی ، عکسهای مراسم خوبیه!!!!

نقل از دوست شهید صدرزاده