مدافعان حرم (پروانه های شهر دمشق)

در این وبلاگ شهدای مدافع حرم حضرت زینب (س) معرفی می شوند.

مدافعان حرم (پروانه های شهر دمشق)

در این وبلاگ شهدای مدافع حرم حضرت زینب (س) معرفی می شوند.

در این وبلاگ سعی می شود با معرفی شهدای مدافع حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س)، گوشه ای از رشادت های این غیور مردان به تصویر کشیده شود.

آخرین نظرات
پیوندهای روزانه

شهید محمدوطنی

يكشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۵، ۰۵:۴۴ ب.ظ

غروب بود در دفتر معاونت نیروی تیپ بودم که وارد شد و سلام وعلیک بلند شدم صورتش را بوسیدم و تعارف کردم بنشیند ‌.نشست و کلی صحبت کردیم .در اخر خواست اجازه بدهم با ایران ‌و مشهد تماس بگیرد و گفتم مانعی ندارد .و مشغول صحبت با خانواده شد صحبتش طولانی شد .با اینکه نمیخاستم به صحبتهایش گوش کنم ولی در یک اتاق سه در چهار متوجه صحبتهایش میشدم. که با برادرش صحبت میکرد و طلب حلالیت از چند نفر را سفارش کرد و بغضش ترکید و پشت تلفن شروع کرد به گریه کردن.صحبتهایش که تمام شد .و قصد خداحافظی کردند و من هم بلند شدم و همدیگر را در اغوش گرفتیم و اهسته در گوشش علت گریه را سوال کردم‌ بازوانم را گرفت و محکم گفت فردا مهمان جایی است و دیگر اورا نخواهم دید گفتم شاید انتقالش امده اما گفت از خدا خواسته ام که جسم و جانم را هردو با هم قبول کند .وباز اورا در اغوش گرفتم و قرار عاشقی را باهم گذاشتیم و با چشمانی اشک. بار از او خداحافظی کردم اورفت .وفردای ان روز عید مبعث بود و دشمن از اتش بست سوء استفاده کرد و با تمام قوا به ما حمله کرد و ما در انروز شهدای زیادی را تقدیم کردیم اما نگران محمد بودم در ان روز مجروح شدم و به عقب منتقل شدم در حالی که نگران محمد بودم ..از بچه هایی که از خط برمیگشتن جویای احوالش شدم کسی اورا ندیده بود تا اینکه یک رزمنده گفت خودروش مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفته و از محمد چیزی باقی نمانده .با شنیدن این خبر شوکه شدم اری او خود خواسته بود همچون حضرت زهرا .س.گمنام و بدون مزار باشد و خداوند هم این هدیه را به او داد و شهید محمد وطنی اهل مشهد شد اهل اسمان تمام و کمال جسم همراه با جانش را فدای عقیله بنی هاشم کرد ...و اما من هنوز در بهت صحبتهایش هستم که میگفت جسم و جان هردو 

از شهید محمد وطنی فقط یک عدد تسبیح به یادگار به ایران بازگشت .بسیجی شهیدی که با فاطمیون بود و مردانه به دل دشمن زد و همچو حلاج خریدار سر دار شد او از مرز منیت کذشت و همه او شد و در شادی وصلش عندربهم یرزقون است .خوشا بحالش و بدا بحال ما جاماندگان قافله ی مدافعان حرم عشق ...انان در خون وضو گرفتند و اقتدا به مولای عشق امام حسین.ع. نمودند .و ای کاش نگاهی یا که دعایی بکنند بر ما جامانده های وامانده ......ای کاش


از ماجرای آشنایی‌تان با عبدالمهدی بگویید.

زندگی من و عبدالمهدی از یک کتاب آغاز شد. بهتر است اینطور بگویم که سرآغاز زندگی و وصلت ما، یک شهید بود.

کدام شهید؟

شهید سیدمجتبی علمدار.

دوست داریم بیشتر از این اتفاق برایمان بگویید!

من مدتی از طریق کتابی به نام «علمدار» با زندگی و خاطرات شهید سیدمجتبی علمدار آشنا شده بودم. هرچه می‌گذشت بیشتر با این شهید اخت می‌گرفتم و روز به روز علاقه بیشتری نسبت به آن پیدا می‌کردم. چند معجزه از این شهید در کتاب نوشته شده بود که تاثیر زیادی بر روی زندگی من گذاشت و من را تحت تاثیر قرار داد. تمام زندگی‌ام به واسطه این شهید تغییر کرده بود، آنقدر که متوسل شدم به شهید علمدار و از ایشان خواستم اگر قرار است روزی مردی وارد زندگی من شود و شریک زندگی ام باشد، کسی باشد که اخلاق و رفتار و ایمانش مثل شما باشد. سرباز امام زمان باشد و مومن و باتقوا. من دقیقا از شهید عملدار یک نفر مثل خودش را خواستم. آن زمان من دانش‌آموز سال آخر دبیرستان بودم.

و این توسل‌ها ادامه داشت تا کی؟

تا زمانی که یک شب خواب شهید علمدار را دیدم.  

خواب شهید علمدار؟

بله. خواب دیدم شهید علمدار وارد کوچه ما شدند و همراهشان آقای جوان دیگری است. دوشادوش هم به سمت من آمدند. وقتی نزدیک من شدند، با دست روی شانه آن جوان زدند و گفتند: «این جوان همان کسی است که شما از ما درخواست کردید و متوسل به امام زمان(عج) شدید.»

چهره آن جوان را در خواب دیدید؟

بله،  چهره آن جوان خیلی خوب هم  توی ذهنم ماند.

این خواب چقدر روی شما تاثیر گذاشت؟

ابتدا خواب را جدی نگرفتم، هرچند آرامش عجیبی به من داد. چندروز بعد، مادرم خوابی تقریبا با مضمون خواب من دید. وقتی برایم تعریف کرد، ‌انگار خواب خودم برایم بیشتر ملموس شد. 

خوب برگردیم به ماجرای ازدواجتان با آقا عبدالمهدی. آشنایی قبلی هم داشتید؟ 

نه غریبه بودند. عبدالمهدی دوست شوهر خواهرم بود و ایشان معرف این وصلت بودند. 

از روز خواستگاری بگویید. نقطه اتصال خوابی که دیدید با آمدن آقا عبدالمهدی چه بود؟!

شب خواستگاری وقتی عبدالمهدی با خانواده‌اش وارد خانه ما شد، همان لحظه اول که نگاهم به نگاهش افتاد، 

بی اختیار آن خواب جلوی چشمانم مرور شد و زانوهایم شروع به لرزیدن کرد. عبدالمهدی همان جوانی بود که شهید علمدار در خواب به من نشان داده بودند. 

شهید عبدالمهدی کاظمی

تواضع و فروتنی ابوعلی

يكشنبه, ۱۱ مهر ۱۳۹۵، ۰۵:۳۷ ب.ظ


ادامه‌ی مباحث  شناخت شهید بزرگوار مرتضی عطایی (ابوعلی) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

یکی ار بزرگترین و با ارزش ترین خصوصیاتی که قرآن درباره ی ان سخنهای بسیار دارد ، اخلاق نیکوست ...

شهید بزرگوار یکی از محبین حقیقی قران و عترت بود که به راستی هم در این راه قدم نهاد و حقیقتا به انجام این امر موفق ...

بارها و بارها چه تو ایران و چه تو منطقه توهین شده بود و به سخره گرفته شده بود ...

بارها و بارها از طرف کور چشمان اعمالش دیده نمیشد و زیر سوال رفته بود ...

اما معتقد بر ساخت خویش بود نه ساخت دیگران ...

خلق زیبا و روی خوشش بر دلها حکومت میکرد و هیچگاه به دلیل جایگاهش بر کسی مدیریت و یا نفوذ نداشت ...

در این باب مثالهای زیادی را میتوان زد که اظهر من الشمس بوده و هست برهمگان ...

درباب تواضع و فروتنی به جِد میتوان ایشان را الگو قرار داد که مناعت نفس و فروتنی زیادش بارها و بارها منجر به حتی دیده نشدنش میشد ...

همیشه عرض کردم که بودن ما با خوبها دلیل بر خوب بودنمون نیست و فقط و فقط لطف بزرگواری خداست که انسانهایی در مسیر زندگیمان قرار داد تا بتونیم ازشون بهرهمند بگردیم ...

واما یک نکته‌ی کوتاه از تواضع و فروتنی و مهربانیهای شهید بزرگوار (مرتضی عطایی)

یادمه تازه شهر آزاد شده بود و هنوز خیلی از مقرهای منطقه حمام نداشتند .

مکانی که مختص به فرماندهی بود حمام  داشت ، شاید هر کس دیگه ای بود در مقر فرماندهی رو به روی کسی باز نمیکرد  ...

ولی اون مقر تبدیل شده بود به حمام عمومی و هر کدام از بچه ها که نیاز به استحمام پیدا میکردند اونجا میرفتند و شهید محمد اسدی یکی از اون بچه ها بود که خاطره ش رو خود مرتضی عطایی تعریف کرده بود ...

و اما مطلب آخر: 

وقتی زندگی شهدا را مرور میکنیم میبینیم که برای رسیدن به خواسته و اهدافشون هیچ وقت از سختی راه و دشواری ها نهراسیدند و با پشتکار بالا و اهمیت ندادن به افکار پوچ و تهی مغزانه ی مقرضین به رسالت خودشون پرداختند ...

هیچگاه بخاطر میل و امیال دیگران راه گم نکردند و ثابت قدم ماندند ، چرا که خدا را در کنار خویش میدیدند و عاشقانه قدم برمیداشتند... 

سید مترجم

دم عشق دمشق 

ومن الله توفیق

روز شماری برای نوکری ارباب در محرم...

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۲۲ ب.ظ


شهیدمدافع‌حرمـ امیر سیاوشی 

از 2_3 ماه مانده به محرم روزشماری میکرد برای نــــوکری ابا عبدالله الحسین. با شوق خاصی برنـامه ریزی میکرد.

هر سال تو میدان امام زاده علی اکبر، جایی که اکنون مزار مطهرش در آنجاست، چای خانه راه اندازی میکرد.

خرید ملزومات و وسائل چای خانه رو  با وسـواس و سلیــــقه خاصی خریداری میکرد. تمامی دو هم از بهترین ها .معتقد بود برای اهل بیـــــت نباید کـــــم گذاشت، تا زمانی که اونها دستت رو با بزرگواری میگیرند تو هم شرمنده نباشی که چرا میتونستی و بیشتر انجام ندادی.

خادم امام زاده و هییت بود . ولی همیشه جلوی در هیئت می ایستاد. معتقد بود دربانی خاندان بهتره و خاکـی بودن برای ائمه لطف بیشتری دارد. میگفت هر چی کوچکتر باشی برای امام حسین (ع) بیشتر نگاهت میکند.

کانال‌شهیدامیرسیاوشی 

 @shahid_amir_siavoshi

نقل ازهمسرشهید

شهادت۲۹آذرماه۹۴

بانڪ‌اطلاعات‌شهداےمدافع‌حرمـ 

@Haram69 

حاج رضا همیشه نگران مادرش بود

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۱۴ ب.ظ

معراج شهدا ...

نگرانیم بیشتر برای مادر حاج رضا بود چون حاج رضا همیشه نگران مادرش بود 

از حضرت زینب خواستم دستان مبارکش را بر قلب های بی قرار مادر بگذارد...

همه بی قرار بودند مادر شهید و همسر حاجی و خواهرانش وارد اتاق شدند اولین دیدار بعد از اخرین وداع بود گریه امان همه را بریده حاج رضا   در تابوت چوبی در میان پارچه ای سبز و با پیشانی بند مدافع حرم آرام گرفته بود  ...

بعد از دیدار مجددا تابوت را به حسینیه می آورند تا این بار همه وداع کنند دوباره خواهران خود را به تابوت رساندد و نوحه میخواندد اما خبری از مادر حاج رضا نبود سریع خودم را به مادر حاجی رساندم گوشه ی حسینیه برای خودش گریه میکرد گفتم مادر پاشو بریم بالا سر حاج رضا یبار دیگه خداحافظی کن.

نگاهی کرد با چشمانی اشک آلود از آمدن امتناع کرد دوباره اصرار کردم گفت پسرم نمی آیم

رضا جانم خجالت میکشد او تا به امروز یکبار هم نزد من پاهایش را دراز نکرده میدانم الان خجالت میکشد که نمیتواند پاهایش راجمع کند.

مراسم تشیع :یکشنبه 95/7/11 همدان 

علمدار یگان ویژه صابرین

شهید محمدرضا زارع الوانی

مدافع حریم آل الله 

بیسیم چی

@bisimchi1


نرگس خانم دختر شهید اسماعیل خانزاده 

اختتامیه جشنواره فیلم مقاومت

خواهران مدافع حرم 

https://telegram.me/joinchat/B0bupz1QIYZDQntEl0ChxA

وصیت شهید عبدالله باقری

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۰۹ ب.ظ


برایم شب هفت و چهلم نگیرید و هزینه اش را به فقرا بدهید...

پیراهنی که با آن برای امام حسین ( علیه السلام ) عزاداری کرده ام را روی پیکرم داخل قبربگذارید.

کانال‌شهیدعبدالله‌باقری 

 @Shahidabdolahbagheri

تاسوعای حسینی۹۴

بانک اطلاعات شهدای مدافع حــــــرم

@haram69 

خوش رو و شوخ طبع بود.

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۰۸ ب.ظ


خوش رو و  شوخ طبع بود..

اهل تفریح و گردش خصوصا با دوستان ورزشکار...

عاطفی و دلسوز دیگران و پیگیر برای حل مشکلاتشون 

مطیع امر ولایت و رهبری بود..

شهید رسول خلیلی

خــــــــادم الشـــــهداء

@khadem_shohda

روایت رفاقت

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۰۵ ب.ظ


راوی: جانباز مدافع حرم، امیرحسین حاج نصیری

یک بار بعد از شهادت روح‌الله و قدیر سرلک، من و عمار و میثم مدواری داشتیم با ماشین از محل شهادت آن‌ها رد می‌شدیم که گفتم: عمار صبر کن. بیا برویم پایین، روی دیوار بغل دست محل شهادت آن‌ها بنویس: یادمان شهیدان سرلک و قربانی. ماشین را نگه‌داشتیم و پیاده شدیم. درِ ماشین را باز گذاشتم و صدای مداحی را زیاد کردم. دیدم عمار رفت سمت یک پتویی که آن‌جا بود و سرش را گذاشت روی پتو و شروع کرد به گریه کردن. گفت: این یکی از همان پتوهایی است که بچه‌ها را تویش پیچیده بودم. دیدم میثم هم دارد از روی زمین چیزهایی برمی‌دارد. رفتم جلو دیدم دارد تکه پارچه‌های لباس رفقای شهیدمان را پیدا می‌کند. حال عجیبی بود. لحظات سختی که انگار داشت جان‌مان را می‌گرفت. عمار یک تکه گچ از روی زمین پیدا کرد و روی دیوار نوشت: یادمان شهیدان سرلک و قربانی. خط خوبی داشت. 

به‌شان گفتم: بچه‌ها، گریه‌اش را شما کردید، بگذارید روضه‌اش را هم من بخوانم. بعد گفتم: یک موقع هست که شماها تکه پارچه‌های لباس رفقای‌تان را از روی زمین جمع می‌کنید و و گوشه‌ای خاک می‌کنید. یک روز هم پدری تکه پاره‌های تن پسرش را دید، اما نتوانست آن‌ها را جمع کند و جوانان بنی‌هاشم را صدا کرد تا این کار را بکنند. آن‌جا بود که دیدم واقعا هر دوتای‌شان بی‌قرار شدند و صدای ناله‌شان رفت به آسمان. یادشان به خیر...

به قلم: فاطمه دوستکامی

پور حیدر بودن به اسم نیست ، به رسم است .

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۰۳ ب.ظ


ادامه ی مبحث شناخت خصوصیات اخلاقی شهید مرتضی عطایی(ابوعلی)

بسم الله الرحمن الرحیم ...

پور حیدر بودن به اسم نیست ، به رسم است ...

یک توضیح کوتاه : 

در شب حمله ، زمانی که به انتظار فرمان آغاز و شنیدن صدای اسم رمز نشسته ای ، کل زندگیت رو بارها و بارها مرور میکنی و هزاران بهانه و دلیل و برهان برای نرفتنت می یابی ...

اگر از تمام وسوسه آی دنیا خود را برهانی ، در زمان آغاز عملیات پایت برای رفتن سنگین میشود ، چنان که حتی با هول دادن هم تکان نمیخوری ...

درسته ، واقعیته ، خوندین ؟؟!!!

حالا از شجاعت مردی بگم که نه تنها اولین نفر شروع به دویدن میکرد ...

نه تنها خود اولین لبیک گو و فریاد زن بود ...

بلکه بارها و بارها در خط بدون سلاح میچرخید ...

کار کردن با انواع اسلحه رو بلد بود و هیچ وقت بدون سلاح نمیموند ...

ولی اصلا دشمن رو حساب نمیکرد و ترسی از اونها نداشت که بخواهد همیشه آماده ی رزم در خط باشه (از نظر سلاح به دست گرفتن) ...

او خود به ذات و غیرت ، نه تنها همیشه آماده ی رزم بود ، بلکه از لحاظ نظامی و رزمی در حد و توان بالایی بود ...

در قسمتهای قبل از خداشناسی و مدیریت قوی و قدرت تصمیم گیری ایشون گفتم و امروز از شجاعت بی مثالش که منشا آن مقتدایش علی بود میگویم ...

برای مثال به قصد شناسایی حرکت کردیم به سمت سنگرهای دشمن ...

به داخل سنگر رسیدیم و هر لحظه ممکن بود سرو کله هاشون پیدا بشه ...

اولا با خیال راحت شروه کرد به جمع کردن وسایل داخل سنگر و نوشتن نحن فاطمیون ...

و در آخر که داشتیم برمیگشتیم ...

دیدم بازم اسلحه نیاورده ...

اصن این بشر تو ذاتش ترس و دلهره نبود ... 

ومن الله توفیق

 راوی سید مترجم 



 الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة على ابن ابیطالب و ثبت لَنا قدم صدقٍ عندک معهم فى الدنیا و الاخرة 

سعید من فقط برای رضای خدا قدمی بر می داشت

شنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۵، ۰۳:۵۲ ب.ظ


مادر شهید سامانلو هستم سعید من ارشد، فلسفه دانشگاه مفید پذیرفته شد. واقعا در هر رشته ایی پا میگذاشت توانایی و نبوغ خود را نشان  می داد وقتی خبر قبولیش را به من داد واقعا خوشحال شدم و تشویقش کردم که در این زمینه نیز خودش را بالا بکشد بعد از یک ترم درس خواندن متوجه شدم کلاس ها را رها کرده و عازم ماموریت است

از او خواستم به دلیل درس و دانشگاه از ماموریت صرف نظر کند و در کلاس های درسش حاضر شود 

که به من گفت مادر من در زندگی اهم و مهم دارم الان وظیفه ای سنگین تر از درس خواندن به دوشم است و آن پاسداری از دین و مردمم است و سپس به ماموریت شمال غرب رفت.

سعید من فقط برای رضای خدا قدمی بر می داشت با وجودی که عاشق درس بود ولی پاسداری از مذهب و دینش برایش مهم تر بود.

Telegram.me/shahid_samanlo





‍ ‍ ای همسر جاودانه ام ...

راستی با آن همه عشق چگونه از ما گذشتی؟

.....اما نه...... تو برای حفظ حریم عمه من رفتی . تو با سلاله پیامبر(ص) وصلت کردی و داماد بی بی زهرا(س) شدی، 

تو بیشتر از فرزندشان به آنها نزدیک شدی خوش به سعادتت که عاشق بودی.

 تو از این به بعد ستاره های شانه ات را با دستان رسول الله(ص) می گیری، 

تو اربابم حسن(ع) و اربابم حسین(ع) را نظاره می کنی، 

تو رفتی تا حرم زینب(س) امن بماند. 

می دانی اگر عباس بن علی بود چه می کرد؟

عباس که وقتی به وادی نینوا رسید به پیشگاه قدم های اولیا مخدره زینب نشست تا او پا بر سر پای او بگذارد و از اسب پیاده گردد، 

تا عباس بود هیچ یک از عدو جرات نزدیک شدن به خیمه را نداشت ؛

سعیدم خوش به حالت که لبخند رضایت عمویم عباس را به جان هدیه گرفتی و از حریم بانوی عرشیان دفاع کردی...





علاقه زیادی به اهل بیت‌(ع)داشت درهمه کارهایش به ایشان توسل می‌جست وهمین باعث شده بودثبات روحانی،معنوی وعرفانی زیادی پیداکندکه دراوج دشوارترین عملیات‌هاهم طمأنینه وآرامش خاصی داشته باشد.

(شهید عماد مغنیه)

خادم الشهدا 

@khadem_shohda

چه معامله ی پر سودی کرد

جمعه, ۹ مهر ۱۳۹۵، ۰۴:۴۱ ب.ظ

شهید حجت اسدی

بابت مداحۍهیچ صله‌ایی دریافت نمی‌کرد ومی‌گفت صله من روباید آقا بدهد،روز شهادت حضرت زهرا س ترکش به پهلو وبازوش خوردو شهید شد،اینها هم صله آقاحجت بود چه معامله ی پر سودی کرد.

 بانک اطلاعات شهدای مدافع حــــــرم

@haram69