خاطره ای از شهید قلی پور

سال دوم دبیرستان، کلاس ما طبقه دوم بود و ما به جای میز و نیمکت صندلی داشتیم. 

چون تعداد دانش آموزان زیاد بود، همیشه صندلی کم میاوردیم. 

من به دلیل معلولیت جسمی و حرکتی ام، همیشه دغدغه این را داشتم که مبادا صندلی برای من نماند. 

ولی همیشه وجود یک قهرمان، باعث امیدواری من بود.با وجود اون خیالم راحت بود که اگه هیچ کس هم صندلی نداشته باشه، من خواهم داشت. 

اون یه نفر، شهید علیرضا قلی پور بود که به من میگفت: داداش خیالت راحت!  از زیرِ زمین هم که شده برات صندلی جورمیکنم!!

و میرفت ازطبقه پایین صندلی میاورد.

وقتی من مینشستم، میرفت برای خودش صندلی پیدا میکرد.

شهید علیرضا قلی پور   

اولین شهید مدافع حرم  نیروی دریایی سپاه

  خواهران مدافع حرممدافع حرم 

@molazemaneharam

http://8pic.ir/images/m7ms6t27zbvhh3hdplr6.jpg