خاطره ای از شہیـد مدافع حرم سعید سامانلو
رحیم سلطانی از دوستان شهید بزرگوار سعید سامانلو هستم.
یکی از ویژگی های آقا سعید لبخندش بود. همیشه یه لبخند زیبا و قشنگ رو لباش بود
خیلی خوشم میومد ازش
من شنیده بودم ﺍگه ﺑﺎ اشخاصی ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘشان ﺩﺍﺭﯼ، ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑزن که دوست داشتنت را بفمنند ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﻗﺪﺭﺗﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺗﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﺭﻭﺑﺮﻭﺷﺪﯼ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ...
ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺍﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯼ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻥ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﺎﺳﺨﺖ ﺭﺍ ﺩﻫﺪ ...
ﺍﯾﻦ ﺭﻣﺰ ﻣﻮﻓﻘﯿته ...
اما تا حالا نشنیده بودم اگه شهید شدی بازم می تونی لبخند بزنی !!!!!
که این رو قشنگ، در دوست خوب خودم شهید سامانلو دیدم
سعید حتی در شهادتش هم لبخند قشنگی به لب داشت که دل آدم رو می برد
یه روز بهش گفتم آقا سعید عاشق لبخندهاتم
خندید و بهم گفت با این حرفت یاد شعر ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮﯼ انداختیم
بعد برام خوند
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﯼ ﻭﺳﻌﺖ ﺧﻮﯾﺶ
ﻣﺤﻔﻞ ﺳﺎﮐﺖ ﻏﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺣﺎﺻﻠﺶ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺟﺰﺍ ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﻨﺒﺶ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺎﻫﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺣﯿﺎﺕ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ می خندد
واقعا گل گفتید، هم خدا به آقا سعید ما خندید هم سعید به پروردگار....
@Shahid_samanlo
شهیدسعیدسامانلو
