دلنوشته مادرشهیدمحمدحسین محمدخانی

پسرم این شبها جای خالیت را بیشتر احساس میکنم، و دلم بیشتر میگیرد، زیرا به بودنت عادت داشتم، نبودی تا کنار سفره افطار برایمان دعای سفره بخوانی.

یادش بخیر شبهایی را که با هم به مسجد ارگ میرفتیم، و تو اصرار داشتی تا لحظات آخر مناجات حضور داشته باشیم.

وقتی به خانه برمیگشتیم تو چه زیبا مشغـــــول نمـــــاز شـــب می شدی، و بعد با هم سحری میخوردیم.

حالا تو سر سفره ارباب "عند ربهم یرزقون" هستی و من به حال تو غبطه میخورم.

شهادت محرم۹۴

 بانک اطلاعات شهدای مدافع حــــــرم

@Haram69