میل رفتن عجیب به دلش بود...

 شهید مدافع حرم حسن تمیمی 

آمده بود اما...اما میل رفتن عجیب به دلش بود...

بعد یکسالی که عاشقانه عاشقی کرده بود و درس عاشقی را از بَر کرده بود آنجا که عقل ِ عاشق شده اش را خوب تعلیم داده بود و شاگرد اول مدرسه ی عشق زینب شده بود.

مثل تمام کودکی اش که خادم ارباب بود در این یکسال هم در خدمت عمه زینب بودو دل به دل هم رزمانش داده بود.

دلمان برایش تنگ می شد  و او همینکه خبر سلامتی خودش و رفایش را می داد،همینکه خبر می داد اُسرا آزاد شده اند...حس دلتنگی فراموشمان می شد ولی...

نگفت،آنقدر محجوب بود که دوست نداشت ما بفهمیم فرمانده شده و دراین یکسال در جبهه عمه زینب چه ها که نکرده و دلاوری هایی که از جان مایه گذاشته است.

او آمده بود ودرست بعد یکسال برگشته بود اما ذکر روز و شب اش 《عمه سادات بی قراره...》

مدام به یاد عمه زینب بود در این چهار روزِ آمدن.دلش هوای رفتن داشت و خسته از ماندن بود.

حرف ازدواجش که پیش آمد مردانه اعتراف کرد《 ببخشید که دینم را کامل نکرده ام...》اول حریمِ حرم دلدار،عمه زینب.این برایش تکامل بود که در رکاب عمه زینب مَحرم باشد....شاید شاید به دلش بود اینبار که رفت و برگشت ازدواج کند ولی...

کاملا می شد حس کرد بعد این یکسال چه سبک دلانه برگشته و چه بی تعلق حسِ پرواز دارد.چهار روز ماندو رفت.ولی نگاهش موقع رفتن فرق داشت انگار می دانست این رفتن برگشتی ندارد.

یک هفته گذشت و او آسمانی شد.

حالا مادر که بی تابش می شود به خاطر می آورد،حسن گفته است《 ناراحت نباشید...بالاتر از شهادت افتخاری نیست...اگر برنگشتم گریه نکنید...مطمئن باشید جایم خوب است...》مادر اما مادرانه گریه می کند دلتنگ‌هم می شود ولی راضی است به رضای خداوند از ته دل راضی است جوانش فدایی عمه سادات شده است. 

جوان 27 ساله متولد سال 1368در  تهران واز بسیجیان فعال بود.

شوق برای خدمت به اهل بیت در شهید مدافع حرم حسن تمیمی به وضوح دیده می شد

وبیانات خانواده و آشنایان شهید حسن تمیمی تایید کننده اخلاق ایمان و شوق او برای شهادت بود

شهید حسن تمیمی از شهدای تیپ حیدریون بود که در پاسداری از حریم اهل بیت در 

نبرد با تروریست های تکفیری در سوریه حلب به درجه رفیع شهادت نائل آمد

@shahidhasantamimi