دلنوشته همسر شهید میثم علیجانی بمناسبت اولین سالروز شهادت
بسم الله الرحمن الرحیم
سالنامه دلتنگی
سلام میثم جانم !
یک سال گذشت از تمام نبودن هایت ولی سخت گذشت چه روزهایی که با درد گذشت چه شب هایی که داد زدم اما جز دلم هیچ کس صدایم را نشنید یک زمان هایی هم بود که همه بودند به جز تو که باید می بودی
یک روزهایی هوا عجیب دو نفره بود اما من بودم و تنهایی هایم یک روزهایی زنده بودم اما زندگی نکردم روزهایی بوده که نبوده ای اما انگار بوده ای روزهایی تمام خانه از عطر پیراهنت پر بود و تو نبودی این یک سال تقویم تلخ گذشت به جانمان چرا که روز پدرش نبودی تا هدیه پسرت را بگیری روز تولدت ، روزهای عید ،...
و هنوز هم معجزه ای است که من بی تو نفس میکشم
شهید مظلوم وطن
چه کوته نظرند آنان که حصار کشیده اند بین شهدا و بین مکان شهادتشان تو حتی در شهرت هم غریبی میان تمام عکس های رفقای آسمانی ات عکس تو خالی است چه درست فرموده مقتدای ما که :"شهدای مرزی ما مظلوم اند این طفلک ها دیده هم نمیشوند "
نمیدانند دفاع از اعتقاد مرزی ندارد چه ایران باشی چه دمشق به عشق محبوبت قدم در این مسیر میگذاری
پدر ،عشق،پسر
او عاشقانه عکس هایت را نوازش میکند با دیدن عکس هایت از ذوق بال بال می زند امیر سجاد را میگویم پسرت ....
تو را ندیده ولی با تو میخندد با زبان شیرین اش با تو حرف میزند بابا گفتن هایش چشم اهالی خانه را بارانی میکند
او خیلی شبیه توست
بی قراری و آرامش ملکوتی
میثم جان آسوده باش که پسرت بزرگ می شود و به تو می بالد مطمئنم که خودت کنارش هستی در این مدت هم که گذشت در شب های تب دارش با پدری تو آرام گرفته
ارزو میکنم که تمام شب های بی قراری مان را با آرامش ملکوتی خود پایان می دهی.
ان شاءالله
@Agamahmoodreza
