شهیدمدافع حرم مرتضی عطایی(ابوعلی ) به روایت همرزمان" ۴
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از خصوصیات بارز شهدای والا مقام ، داشتن دل بزرگ و طبع شاد و الهی بود ...
به واسطه ی شناخت و درک از وجود و بزرگی خدا و حس همراهی خدا در زندگیشان دلیلی بود بر درک و گذشت ساده از مسایل روزمره و نگرانی های دنیایی ...
به سبب این وسعت دید ، کمتر مسیله ای بود که باعث رنج و سختی در زندگیشان باشد ...
یک مثال ساده :
وقتی که بدانی پدری داری که همیشه پشت و پناهت در مشکلات و سخت های دنیا باشه ، دیگر نگران این نیستی که آیا برای حل مشکلاتت به نتیجه میرسی یا خیر ...
زیرا میدانی که هیچگاه تنها نیستی و یک نفر به نام پدر برتو ولایت دارد و پشتیبانت میشود ...
دقیقا شهدا این چنین حسی به زندگی دنیایی خودشان داشتند و هیچگاه سختی ها مانع پیشرفت و رسیدن به خواسته هایشان نمیشد ...
در شرایطی سخت و دشوار لبخند برلبانشان نمیخشکید و همیشه دلگرمی و دلخوشی دیگران بودند ...
رسیدن به باور ، باور اینکه مخلوق خالقی هستی که خالق تمام هستی است و حیات و ممات در دست اوست ...
به یاد داریم زمانی که از شجاعت و دلاوریهای رزمنده ها سوال میکردند در پاسخ میشنیدند :
ازچه باید ترسید ؟!
از مخلوقاتی که به دست خالق خلق شده یا از خالقی که تمام مخلوقات ساخته ی دست او هستند ....
شهید مرتضی عطایی هم به درستی نمونه ای از انسانهایی بود که به واسطه ی شناخت عمیق از خدا و درک بزرگی و مهربانی خدا ،دلی به وسعت دریا داشت و لبانی خندان و شجاعتی بی مثال ...
ادامه دارد ...
ابوعلی
خاطرات همرزمان
"دم عشق،دمشق"
@labbaykeyazeinab
