فرازهایی از مناجات شهید علی سلطانمرادی

خدایا تورا شکر می کنم به خاطر همه ی آن چیزهایی که به من ارزانی داشتی 

تورا شکر می کنم که پدر و مادر خوب ، خانواده خوب ، همسر خوب و دوستان خوبی به من دادی و جسمی سالم دادی و روحی دادی که مدام در جوشش و کوشش است .

خدایا نمی دانم چگونه از تو تشکر کنم به خاطر همه ی درد و رنج هایی که بر من گاه و ناگاه فرود آورده و می آوری چرا که اگر این درد و رنج ها نبود هر آن بیم آن می رفت که لذتها بر نفسم شیرینی کند و از تو غافل شوم .

بار خدایا هیچگاه از مشکلات زندگی ناله نکرده ام چرا که می دانم هر غم و رنجی که به من می رسد همچون اکسیری است که ناخالصیهای وجودم را از بین می برد و مرا پاک و پاک تر می کند . 

در این دنیای خاکی هر چه دنبال زیبایی و لذت گشتم زیباتر از محبت کردن و شاد کردن دل همنوع خود را نیافتم ،آنگاه که صفوان انسانی به درجه اعلا می رسد و محبت ومودت سبب می شود تا آدمی همنوع را بر خود مقدم شمارد و بذل مهر و محبت را در نهاد خود و دیگران پراکنده کند تا گلستانی از مهر و صفا پدیدار شد و قلب و روح آدمی در پناه شاخسار سر به فلک کشیده آن آرام گیرد و لحظه به لحظه خود را بیشتر از قبل شناخته و به معبود و مقصود خویش نزدیک تر شود .

خدایا از تو می خواهم چنانم کنی که حتی یک لحظه از حال آنان که زندگی را به رنج و سختی می گذرانند غافل نشوم و مرا توفیق شراکت در غم‌های دیگران را بدهی و دوست دارم هر آنچه از حرام بر بدنم چسبیده است در اثر مشکلات و غم و درد آب شود ،حتی اگر تمامی رنجها و بلا های زمین و آسمان بر من فرود آید باز در این حال است که می گویم (جعلت فداک )

جاویدالاثر علی سلطانمرادی

مناجات شهید 

@jamondegan