"نذر براى حضور در صفوف جهاد در سوریه"
روایتى از شهید مدافع حرم محمد اسدى (غلامعباس)؛
بسم رب الشهداء و الصدیقین
این شهید عزیز قبل از رفتن به سوریه چهار دوره در جهاد عراق مشارکت کرده بودند (تمام دفعات با هزینه شخصی) و کسب اجازه جهاد در سوریه را از اربابان و ولی نعمتان خود (حضرت علی [علیه السلام]، امام حسین [علیه السلام] و حضرت ابوالفضل العباس [علیه السلام]) کرد.
ایشان قبل از اعزام به سوریه برای اینکه بتواند برود و کسی سد راهش نشود چهل روز ایشان روزه بودند و هر شب تا صبح مشغول نماز شب و عبادت بودند و سه شبانه روز هم در حرم امام رضا [علیه السلام] بودند، تا بدون مشکل به سوریه برسند، برای دفاع از ناموس اهل بیت [علیهم السلام]. پس از اینکه به سوریه رسید به گفته همرزمانش هشتاد روز دیگر روزه گرفت، به خاطر اینکه به او اجازه دفاع از حریم ناموس حضرت علی [علیه السلام] را داده اند و در اول ماه مبارک رمضان با دهان روزه به شهادت رسید.
در زمان حضور طولانی مدت (حدود شش ماه) در سوریه به همرزمش گفته بود:
"دلم برای خانواده و پدر و مادر و برادران و خواهرانم تنگ شده است ولی غیرتم اجازه رفتن به مرخصی را به من نمی دهد و از حضرت زینب [سلام الله علیها] خجالت می کشم که او را تنها بگذارم. اگر او را تنها بگذارم در آن دنیا جوابی برای حضرت علی [علیه السلام] ندارم که بدهم و من پوتینهایم را جفت کرده ام و اصلاً به مرخصی نمی روم یا باید جنگ تمام شود و ما به پیروزی کامل برسیم یا اینکه من به شهادت برسم".
و این گونه شد که حضرت زینب [سلام الله علیها] خستگی زیاد را در چهره غلامعباس دید و او را برای همیشه نزد خودشان (اهل بیت [علیهم السلام]) فرا خواند.
@labbaykeyazeinab
