گفتگو با خانواده شهید تقی ارغوانی (بخش 1)

شهید تقی ارغوانی یکی از کارمندان روابط عمومی شهرداری منطقه 21 تهران بود که برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) چندی پیش داوطلبانه عازم سوریه شد و توسط نیروهای تروریستی و تکفیری به شهادت رسید. شهید ارغوانی اولین شهید مدافع حرم شهرداری تهران و نخستین شهید شهرک وردآورد تهران محسوب می‌شود. او همچنین یکی از عکاسان خبری بود که به صورت افتخاری با خبرگزاری‌های کشور در موضوعات مختلف همکاری داشت. شهید تقی ارغوانی فرمانده گردان بیت المقدس پایگاه شهید یزدی حوزه 205 ناحیه میثم تمار در منطقه 21 تهران بود. از این شهید یک پسر 12 ساله به  یادگار مانده است.

 صادق ارغوانی برادر شهید مدافع حرم محمد تقی ارغوانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم، می‌گوید: من و برادرم خیلی با هم سر موضوعات مختلف کلنجار می‌رفتیم. یک خصوصیتی که هیچ‌وقت از ذهنم نمی‌رود و همیشه برای خود من ارزشمند و الگو بود، اینست که واقعا بی ریا کار می‌کرد. نه از این جهت که برادرم هست این را بگویم، نه؛ حتی اگر از دوستان و نزدیکان هم بپرسید روی این موضوع تاکید خواهند کرد. هر کاری که برای مراسمات مذهبی چه در مسجد و چه در پایگاه بسیج از دستش برمی‌آمد، انجام می‌داد و دریغ نمی‌کرد. من فکر می‌کنم یکی از بارزترین خصوصیتش همین بود که خالصانه کار می‌کرد. من خودم این روحیه را ندارم و شاید توقع داشته باشم که کسی در مقابل کاری که انجام می‌دهم از من تشکر کند اما او اینگونه نبود. برادرم از اول مراسم تا آخر آن کارها را انجام می‌داد و کار تکمیل شده تحویل می‌داد.

برادر شهید: ما این روزها به حال خودمان گریه می‌کنیم/تقی در سفر سوریه یکی از فرماندهانش را نجات داد

او چنین ادامه می‌دهد: اگر اشک یا گریه‌ای هست. به حال خودم گریه می‌کنم. بالاخره راهی باز شده و می‌توانیم ثابت کنیم که چند مرده حلاجیم. این شهدا توانستند. رفتند و خودشان را ثابت کردند و مزدشان را هم گرفتند. ما مانده‌ایم با این میدان. به نظر من میدان ساده‌ای نیست. شاید من نوعی، ادعا می‌کنم که دوست دارم بروم سوریه و در آن صحنه باشم ولی کسی که در صحنه است خودش می‌تواند درک کند که چه مشکلاتی در آنجا وجود دارد.

صادق ارغوانی به حماسه‌های برادر در سفرش به سوریه اشاره‌ای کرده و می‌گوید: تقی دومین بار بود که به این ماموریت می‌رفت. دوستانش که صحبت می‌کردند همیشه روی این موضوع صحه می‌گذاشتند. از کمک به دیگران اصلا دریغ نمی‌کرد. مرتبه اولی که به سوریه رفته بود جریانی پیش آمده و باعث شده بود یکی از فرماندهش نجات پیدا کند. او زخمی شده بود و به هر زحمتی بود تقی او را به عقب منتقل کرد. خیلی سخت است که انسان بخواهد در این صحنه‌ها خودش را ثابت کند.

دوربین و اسلحه؛ در زمان خود هر دو را در خط مقاومت به کار گرفت/فرمانده را مجاب کرد که من را با خودشان به سوریه نبرند

او در ادامه با بیان اینکه تقی ارغوانی روزگاری عکاسی و فیلمبرداری می‌کرد و بعد ناگهان برای دفاع از حرم به سوریه رهسپار شد، می‌گوید: تقی زمانی که در داخل مملکت خودمان بود، سلاحش دوربین بود و به نحوی می‌خواست رسالت خودش را انجام دهد. در عرصه داخلی مملکت با زبان هنر عکاسی و فیلمبرداری انجام وظیفه می‌کرد. در برهه‌ای، این اتفاقات در منطقه افتاد و ایشان احساس کرد الان تکلیفش این است که دوربین را زمین گذاشته و اسلحه به دست بگیرد تا از حرم اهل بیت(ع) دفاع کند. زیرا حرم حضرت را در خطر می‌دید. فرقی نمی‌کند. یکی سلاح نرم در عرصه مقاومت و یکی دیگر سلاح گرم باز در خط مقاومت بود که هر دو یک هدف را داشت.

برادر شهید مدافع حرم تقی ارغوانی با اشاره به جاماندنش از قافله شهدای مدافع حرم می‌گوید: قرار بود من هم داوطلبانه با برادرم به سوریه بروم. چون تازه ازدواج کرده بودم برادرم به نحوی فرمانده گروهمان را مجاب کرد که من را همراه خودشان نبرند. در حالیکه من افتخارم این بود که بتوانم در کنارشان باشم. شاید لیاقتش را نداشتم. ولی روزی ایشان شهادت بود و من لیاقتش را نداشتم که چنین روزی‌ای را داشته باشم. ولی مطمئنا این آرزو را داریم و خواهیم داشت و در این خط هم باقی می‌مانیم اگر خدا بخواهد. مهم عاقبت به خیری است و فکر می‌کنم عاقبت به خیری این روزها در همین عرصه مقاومت است.

منبع: 

سایت جام نیور