یکی از غریب ترین شهدای فاطمیون (بوستان قربانی )

آمد پیشم درخواست مرخصی کرد، گفتم خودت میدونی برادر الان نمیشه چند روز دیگه عملیات شروع میشه ...

دیدم شانه هاش شروع کرد به لرزیدن، اشک از چشماش سرازیر شد.

گفتم : چی شده ؟ گفت: همین الان باخبر شدم مادرم فوت کرده.

گفتم:  مادرت کجا زندگی میکرد؟ گفت: افغانستان.

گفتم: آخه تو که نمی تونی بری افغانستان. گفت: آخه مادرم جز من کسی رو نداشت و من جز مادرم کسی رو ندارم

راضیش کردم نره، مجلسی هم برای مادرش همون جا برگزار کردیم.

بعد از اون هر وقت میدیدمش میگفت : فلانی،دعا کن زودتر برم پیش مادرم، آخه میترسم اون دنیا هم تنها باشه

هر بار که اینو می گفت غوغایی تو دلم میشد.

راوی یکی از مدافعان حرم

منبع:

شعر دفاع 

@sher_defae