بخشی از دست‌نوشته‌های شهید مدافع حرم نوید صفرى
بخشی از دست‌نوشته‌های شهید مدافع حرم نوید صفرى در مورد «مراقبت و محاسبه نفس»
مراقبه باید با محاسبه باشد»
شرایط «مراقبه» سخت است. این‌که مراقب باشیم دروغ نگوییم، غیبت نکنیم، ناسزا نگوییم، خلاصه فعل بد و حرام انجام ندهیم، درست است، همه اینها صحیح است و باید ترک آنها گفت. اما چه مى‌شود که گاهى حالى خوش و گاهى حالى ناخوش داریم یا حالات عالى پس از زیارات یا جلسات موعظه کم‌کم و به مرور زمان از بین مى‌رود، حتى با این‌که به خود قول مى‌دهیم که «مراقبه» داشته باشیم و همین کار را مى‌کنیم اما پس از مدتى مى‌بینیم که همان انسان سابق هستیم. به نظر من این موضوع برمى‌گردد که ما «مراقبه» انجام مى‌دهیم اما «محاسبه» نه. یعنى وقتى ناخودآگاه اشتباهى از ما سر مى‌زند یا غیبتى را مى‌شنویم، بى‌تفاوت از او مى‌گذریم و «استغفار» نمى‌کنیم و حساب نمى‌کنیم که بابت این اشتباه باید چه کنیم. مثلاً اگر فکرمان جایى رفت که نباید برود به خودمان قول بدهیم بابت هر پرواز بى‌موردِ مرغ دل، شب هنگام موقع خواب، در اوج مستى خواب ١٠٠ صلوات بفرستیم تا «جبران» مافات شود، ان‌شاءالله.
@labbaykeyazeinab
