حرفش یه جورایی برام حجت بود
نوشته های محمد جواد / چهل و شش
حرفش یه جورایی برام حجت بود
تو روش نمیگفتم ولی ته دلم حرفاش رو قبول میکردم و نظرش برام تاثیرگذار بود.
این اعتماد نتیجه دوستی نبود،
" نتیجه شناخت من از محمود بود."
آدمی نبود که روی هوا حرفی بزنه
اهل تحقیق و مطالعه بود
دقت نظر داشت
خوب تحلیل میکرد
پرسشگر و جستجوگر بود
خلاصه چون تو محمود این اخلاق و رفتار رو دیده بودم حرفش برام حجت شده بود.
یه حجت نانوشته.
سال ۸۸ قبل از انتخابات و تو اون شلوغیا و هیجانات تبلیغات نامزدها یه روز رفتم پیش محمود.
نمیدونم چی کارش داشتم ولی منو برد تو یه اتاقی که یه میز کار بزرگ توش بود و کلی روزنامه روش پخش بود.
شروع کرد از اتفاقاتی که تا حالا رخ داده و حرفایی که شخصیتهای مختلف زدن و موضع هایی که گرفته شده و مقالات و که نوشته شده بود و جناح گیریهای که انجام میشد و خلاصه همه اتفاقات اون روزا به طور دقیق صحبت کرد و آخرش هم یه جورایی اتفاقاتی که بعد از انتخابات قرار بود بیافته و ریزشهایی که رخ میده پیش بینی کرد و حرف زد.
بعد رفت یه کلاسور آورد که برام خیلی جالب بود.
روزنامه های مختلف از هر دو جناح رو میخوند و اخبار و مقالاتی که براش جالب بود جدا میکرد و تو اون کلاسور میچسبوند. و در نهایت با بصیرتی که داشت و طبعا با منبعهای موثقی که از اطلاعات آشکار جامعه جمع آوری کرده بود به درستی وارد بحثهای سیاسی میشد و نظرات محکم و قانع کننده ای میداد.
الغرض
بگذریم.
واقعیت اینه محمود!
که هر چیزی رو بهونه میکنم که به یادت باشم
حتی انتخابات ریاست جمهوری.
ولی این وسط
چقد جات خالیه
چقد نبودت حس میشه
چقد خالیم ازتو
محمود!
یه وقتایی جای خالیت خیلی برام سنگین میشه
امشب رفتی کربلا فراموشم نکنی!
ببین یادت کردم شب جمعه!!
"سربازان آخرالزمانی امام زمان عج "
@Agamahmoodreza
