خاطره ای از شهید محمد مسرور۲

اگر بخواهم یک کار خوب از بین کارهای خوبی که محمد داشت گلچین کنم مطمئن باشید به بیداری محمد در وقت بین الطلوعین اشاره خواهم کرد.

۱۰ روز اول ماه رمضان رفته بودیم مشهد. چند روز از این ایام، مثل بیشتر بچه‌های دیگر بین الطلوعین خوابش برد.

وقتی خوابگاهش رو عوض کرد و به حوزه امام صادق(ع) که دقیقا چسبیده به حرم بود رفت، شرایط جوری شد که از آن روز به بعد، بعد از نماز صبح در وقت بین الطلوعین(که خیلی در روایات به بیدار بودن در آن وقت سفارش شده) بیدار بود و می‌رفت صحن انقلاب رو به روی گنبد امام رضا علیه‌السلام می‌نشست و قرآن می‌خواند و می‌گفت ای کاش از همان اول شرایط جور می‌شد برای اینکه در حوزه امام صادق بمانم و خیلی ناراحت بود از اینکه بیداری بین‌الطلوعین آن چند صبح را از دست داده بود.

همیشه سر کلاس، هرکس خوب درس را متوجه نمی‌شد یا هر مشکلی داشت با لحن خنده‌داری اشاره می‌کرد که فلانی! مشکلت اینه که بین‌الطلوعین میخوابی!