خاطره ای از شهید مدافع حرم آقا مهدی قاسمی به نقل از رزمنده فاطمی (م ح، ن) در منطقه مایر حلب
ساعت ۳ صبح نوبت نگهبانی من بود منطقه مایر، یک شب بعد آزاد شدنش خیلی حساس شده بود، چون با آزادی مایر نبل و الزهرا از محاصره به صورت کامل آزاد می شد.
من خیلی خسته بودم چند شب نخوابیده بودم یکسره تو راه پیشروی بودیم خلاصه هر کاری کردم نتونستم از زیر پست نگهبانیم در برم، اسلحمو برداشتم و آبی به سرو صورتم زدمو رفتم سر پست همه با دقت پست میدادن منم همینطور تا چشمم به یک صندلی خورد آوردمش کنار محل نگهبانی و روش نشستم.
هی تند تند به ساعتم نگاه میکردم تا وقت بگذره، ساعت لعنتی هم مگه میگذشت خیلی خسته شده بودم نمیدونم تو فکر چی بودم و به کی فکر میکردم که یهو چشمام رفت رو هم و...
تا چشامو باز کردم دیدم یکی روبه روم نشسته جا خوردم سریع دست به اسلحه شدم، که دیدم به به اسلحله ام نیست!
حاج مهدی( فرمانده گروهانمون ) روبروم بود داشتم از خجالت آب میشدم سر پست خوابم برده بود و حاجی هم جهت بازدید از پست های نگهبانی اومده بود سرکشی، دیده بود من خوابیدم اسلحمو برداشته بود دیگه منتظر کلی سرو صدا و توبیخ بودم!!!
اما حاج مهدی با لبخندی مهربانانه ازم پرسید برادر چقدر دیگه از پستت مونده؟ به ساعتم نگاه کردم گفتم ۲۰ دقیقه مونده، با شرمندگی گفتم حاجی توروخدا ببخشید!
داشتم من من میکردم که گفت اشکال نداره من به جات پست دادم وقتی خواب بودی، از این به بعد دیدی نمیتونی پست بدی بیا منو بیدار کن بیام به جات پست بدم، چون امنیت مقر و جون بچه ها دست پست های نگهبانیه مهمه نباید غفلت کنیم چون موقعیت ما اینجا خیلی حساسه!
گفتم حاج مهدی چشم، دیگه بیشتر از این خجالتم نده!
حاجی گفت؛ صداشو در نیار برو نفر بعدی رو واسه پست بیدار کن تا منم برم به بقیه پست ها سرکشی کنم ببینم اگه یه وقت نگهبانی خوابش برده به جاش پست بدم .
شهید جاویدالاثر آقامهدی قاسمی (ابومائده) در تاریخ ۲۵ /۱۱/ ۹۴ در منطقه تله طاموره ریف شمالی حلب به دلیل اصابت گلوله تک تیرانداز به سینه اش به فیض عظیم شهـادت نایل می شود و هم اکنون پیکر مطهرش در اختیار مسلحین تکفیری جبهه النصره می باشد.
