خاطره همرزم شهید بیضایی از او

یه روز گرم تابستون بود سال ٩١اگه اشتباه نکنم یا ٩٠ محمودرضا آخرهفته که میشد چون من مجرد بودم زنگ میزد میگفت که اگه میشه بیا برو میدون(ماموریت) منم میگفتم چشم. 

روز بعد که رفتم ماموریت خود آقا محمودرضا هم اومد اون روز ٤ تا کلاس عملی مختلف بود و منم دست تنها باید پشتیبانیشون میکردم از لحاظ تسلیحات و خوردو خوراک و... قبل ماه رمضون بود منم روزه مستحبی پیشواز گرفتم اول صبح بود محمود اومد نفهمید که روزه ام وسط گرمای بیابونا لبام از خستگی و گرما خشک شده بود محمود آبمیوه بهم داد و گفتم که نمیخورم اصرار کرد متوجه شد که روزه ام اصرار کرد که باید بخوری چون فشار کار به قدری زیاد بود که برا آدم جونی نمی موند نزدیک ناهارشد برگشتیم مقر دست و صورتم رو شستم وقتی برگشتم اتاق محمود هماهنگ کرده بود که منو دست و پام رو بگیرن و بخوابونن رو زمین چون میدونست روزه ام رو میگیرم منو که رو زمین خوابوندن یه آبمیوه آورد و ریخت تو حلقم روزه رو افطار کردم بعدشم کلی بهم خندیدن و گفتن بفرما مثل بچه ی آدم نهار بخوریم.

حجت

کانال آرشیو آقا محمود رضا

Archi