نوشته سید علی ... رزمنده ای از مدافعان حرم
زمانی که تو منطقه هستیم بیشتر غربت و قریبی آقامون رو حس میکنیم البته قریبی رو به اشتباه تایپ نکردم و چون باور قلبیه منه که آقام قریبه بهمون.
هرچند چشمهای آلوده ی من باعث دیدار شمس جمال یوسف زهرا نیست ، این دلیل دوری مهدی موعود عج از ما نیست....
نمیدونم چرا فقط جمعه ها رو اختصاص میدیم به شخصی که نامش را نهاده ایم حضرت عشق ....
آیا عشق زمان و مکان دارد؟!!!!
چگونه عاشقی هستم که در نبودش با علم و آگاهی دلش را برای زمان بودنش به درد می آورم؟!!!
یا عاشق نیستم و به اشتباه و ریا خود را عاشق مینامم یا راه را به اشتباه رفته ام....
این رو میگفتم که تو منطقه وقتی خیل کفتارها و روباه صفتان رو که مست در خواب خوش تخریب مرقد عمه ی سادات هستن رو میبینی و تعداد محدود و قلیل مدافعان واقعی حضرت رو تازه به این درک میرسی که چرا امام زمانمون هنوز رخ نشان نمیدهند و قیام آخر الزمان رو صلاح ندیدند ...
خداییش بین دشمن احساس خطر کمتری میکنی تا بین محبین نامی و اسمی نه واقعی و رسمی عین من
به قربان مظلومیتت آقای غریب غروب های جمعه.
