خاطره همسر بزرگوار شهید میثم مدواری از او
ﺩﻟﯿﻞ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﻣﯿﺜﻢ و همسرش ﺷﻬﯿﺪﺍن اند. ﺑﺎ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﺭﺍﻫﯿﺎﻥ ﻧﻮﺭ، ﺭﺍﻫﯽ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺘﻤﺪﺍﻥ ﻣﺤﻠﻪ ﻭﯾﻼﺷﻬﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﮔﺮﻩ ﺯﺩﻧﺪ.
ﻫﻤﺴﺮ ﺻﺒﻮﺭ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦﺑﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: «ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﻣﯿﺜﻢ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻤﺪ ﻣﺤﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺁﻣﺪ، ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺎ ﭼﻬﺮﻩ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﻛﺮﺩ. ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﯿﺜﻢ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﻃﻨﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺷﻬﯿﺪﺵ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۶۵ ﺗﺮﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻛﺮﺩ ﻭ گفت: «ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽﺍﺵ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻫﺴﺘﻨﺪ.»
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: «ﻣﻨﻢ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻨﻢ ﻭ ﻛﻮﻟﻪ ﭘﺸﺘﯽﺍﻡ!»
گفت: «ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻡ.»
ﻣﯽﮔﻔﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﺪ.
ﯾﺎﺩ ﺳﻔﺮﻡ ﺑﻪ ﻧﺠﻒ ﻭ ﻛﺮﺑﻼ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ. ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﯾﻜﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻛﺎﺭﻭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ: «۲ﺭﻛﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻛﻦ.»
ﻭ ﻣﻦ ﻣﯿﺜﻢ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﻣﺮﺩﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺑﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ، ﺧﻮﺵ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻌﻈﻢ ﺷﻬﺪﺍ.»
ﻭ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮﻛﺸﺎﻥ، ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﺠﻤﻼﺕ، ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺯﻣﯿﻦ ۴۵ ﻣﺘﺮﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪﺭﯼ ﺷﻬﯿﺪ ﺩﺭ ﻭﯾﻼﺷﻬﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ.
«ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ.»
ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﺳﻜﻮﺕ ﺑﺮ ﻓﻀﺎﯼ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﻮ ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺩﺭ ﺟﺴﺖﻭﺟﻮﯼ ﻭﺍﮊﻩﺍﯼ ﺧﺎﺹ ﺍﺳﺖ.
ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: «ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﯿﺜﻢ ﻫﯿﭻ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺯﯾﺮﺯﻣﯿﻦ ۴۵ ﻣﺘﺮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﻛﺮﺩﯾﻢ. ﻣﺎﺩﺭ ﻣﯿﺜﻢ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ۵ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﭘﺴﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﻋﺮﻭﺱ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﻛﺮﺩ. ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﻣﯿﺜﻢ ﻧﺒﻮﺩ، ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺭﻧﺠﻮﺭﯼ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﻮﺍﯼ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻧﺒﻮﺩﻥﻫﺎﯼ ﻣﯿﺜﻢ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻛﻨﻢ.
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪ، ﺷﻜﺮ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﯿﺜﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﺪﻡ. ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻮﺩ. ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﯾﻚ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ. ﺗﺼﻤﯿﻤﺶ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﺮﻡ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻛﻨﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻛﺮﺩ، ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻜﺮﺩﻡ . ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺁﺭﺯﻭﯾﺶ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪﻫﺎﯾﺶ ﻋﺎﺩﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ، ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺶ ﺳﺨﺖ ﻣﯽﺷﺪ. ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﻮﺛﺮ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻡ، ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻦ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﻼﯾﻪ ﻛﺮﺩﻡ؛ ﮔﻔﺘﻢ: «ﻣﯿﺜﻢ، ﭘﺲ ﻣﺎ ﭼﯽ؟!»
ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: «ﺧﺪﺍ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﺴﺖ. ﻧﺨﻮﺍﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﻛﻪ ﭘﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ.»
ﻣﯽﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.»
منبع:
@kamali_modvari
