دستنوشته داخل جیب شهید مرتضی عطایی(ابوعلی)

اگر چه بى کس و تنها اگر چه غم زده ایم

همیشه از تو فقط با دروغ دم زده ایم

تو گرم آمدنى، بى خبر که ما بى تو

قرار جمعه ى این هفته را بهم زده ایم

میان سیرت و صورت چقدر فاصله است

فریب ما نخور آقا، انار سم زده ایم

برای دین خدا نیست، درد ما نان است

اگر به سینه و سر زیر این علم زده ایم

گناه ماست که این راه بر شما بسته ست

چه غربتى است براى شما رقم زده ایم

چو شمر و حرمله با هر گناه کردنمان

چه زخم ها به دل اهل این حرم زده ایم

خدا کند که شبیه نصوح توبه کنیم

اگر خلاف شما حرف یا قلم زده ایم