دلنوشته ای از همسر شهید مدافع حرم ، سردار حاج سیدحمید تقوی فر

کوله ات راکه بستم دلم را هم در آن جاکردم گفتم تو که نباشی دیگر به کارم نمی آید وقتی از زیر قرآن رد شدی دل من هم آرام گرفت

جای قدم هایت راکه با کاسه ای آب سیراب کردم ، غمها را شستم هرچند اشک مجالم نداد تا سیر ببینمت ولی خوب میدانم آخر این بازی چه نیک است هرچه که باشد تو برنده ای و من منتظر دستانت می مانم تامرا هم با خود ببری...

سیدشهدا مدافع حرمین "حاج سید حمید تقوی"

منبع:

@Labbaikyaabamaryam