دلنوشته همرزم شهدای مدافع قم

دوستان شهیدم : به داغ کدامتان بنشینم ، چگونه فراغتان را تحمل کنم

سید سجاد،باخندهایت با شوخی هایت چگونه خداحافظی کنم:

حاج آقا، یادت هست گفتی شما شهید میشوید من باید خاطره بگویم،حالا نمیدانمکدام خاطره ات را بگویم 

علی جان ، نمی توانم جای خالی تورا ببینم ، حتی این چند روز خود را از چشمان فرزندانت دور میکردم

حسین، تو باید شهید میشدی فقط همین را می گویم:

داغ شما هنوز باور نشده بود که دوباره حسین لبیک گفت و دوستانی دیگر پاسخ دادند دوستانی که لیاقت داشتند در روز عاشورا باشند اما این زمان بود که فرصت دیدار را به تعویق انداخت.

هنوز باورم نمی شود دیگر محمود بین ما نیست، هنوز باور نمی کنم دیگر نصیحتم نمی کند،

نمازهای پشت سر سعید تکرار شدنی نیست ، علی عربی به او گفت شهادت چگونه است در جواب به کشیدن گونه تشبیه کرد ،حالا خدا گونه هر دوتاشان کشید. 

نمیدانم دلتنگیم را چگونه بگویم : کجا فریاد بزنم چگونه خود را از این داغ جدا کنم ، باید به کجا فرار کرد نمی دانم ،به خدا نمی دانم.

نه لیاقت داشتم درکشان کنم نه لیاقت داشتم کنارشان باشم کاش این روزها سرعت پیدا کند ، یا نه دوباره به عقب برگردیم برگردیم شاید دورشان بگردم. 

ع.خ. موحد

۰۰:۳۰ دقیقه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴

منبع: 

کانال مدافعان قم.