دلنوشته ی خواهر شهید مختاربند

 حرفش  برای همه ما حجت بود. حتی برای پدر و مادرمان! برای ما خواهر ها که جای خود را  داشت. آخر از آن برادر هایی بود که پشتت همیشه به بودنش گرم است، از آن برادر هایی که می دانی هر جایی که کم بیاوری 

می توانی روی شانه های مردانه اش حساب کنی. از آن هایی که می گردد ببیند کجای زندگیت لنگ است، کدام کارت زمین مانده، کجای خانه ات خراب است، تا آن وقت،هنوز از  گرد راه نرسیده، برایت آستین بالا بزند و کارهایت را برایت راه بیاندازد. 

 از آن برادر هایی که وقتی که باشد دلت نمی لرزد، وقتی که نیست، نمی دانی دیگر به چه کسی تکیه کنی، از چه کسی کمک بگیری، از آن هایی که نبودنش حیرانت می کند، از آن هایی که دلت می خواهد تا ابد  دورش بگردی. از آن هایی که حواسش به همه هست، به همه سر می زند، همه را دور هم جمع می کند.

 از آن آدم هایی بود که حواسش به همه چیز بود، تا آن جا که روز عروسی پسرش نگذاشت کادو ها را اعلام کنند که مبادا کسی که هدیه اش کمتر بوده خجالت بکشد، وحتی نگذاشت جهاز عروسش را نشان بدهند که باز دل دختری که جهاز ندارد نشکند. از آن آدم هایی بود که حتی در مهمانی ها حواسش به آنهایی که ندارند بود وشام خودش را برای آنها می برد

از آن آدم هایی که برای خدا کار میکند. هر کاری! وقتی که لازم باشد لباس بنایی به تن می کند  وکارگری می کند تا بنای مسجد خدا زودتر به پا شود. از آن آدم هایی که قبل از آن که دیگران را قضاوت کند، دنبال ریشه  کارشان می گردد. وقتی میفهمد کسی کفش نمازگزاران را میدزدد، می گردد ببیند کجای کارش لنگ بوده که دزدی کرده، آن وقت، وقتی می فهمد نیازمند است برایش کار پیدا می کند و زندگیش را سر وسامان می دهد، کاری که این روزها کم می بینیم. 

این روزها شاید در شهر شبیه برادرم کمتر ببینم، اما در حوالی حرم زینب، از جنس برادرم زیاد هست، زیاد...

کانال شهید مدافع حرم حاج حمید مختاربند (ابوزهرا)

@shahid_mokhtarband