دل نوشته ذاکر اهل البیت ع ((حاج مجتبی رمضانی)) در مورد شهید مدافع حرم ((حاج رحیم کابلی))

با سلام و ادب"

روز تعطیل شما به خیر"

جاده شمالم...

امروز از مازندارن حرکت کردیم طرف تهران..

دیشب یادواره شهدای مدافع حرم شهرستان بهشهر بودم..

حال و هوای استان مازندران رو متفاوت از بقیه استان ها دیدم...اسم مازندران گره خورده با خان طومان..

آخه شهدای زیادی توی منطقه خان طومان تقدیم کردن..

شهید شاخص مراسم دیشب شهید کابلی بود..

شهید کابلی از رزمندگان و از راویان دفاع مقدس بود...

هر سال ایام نوروز میرفت جنوب و برای مسافران راهیان نور روایت گری می کرد..

بچه ها میگفتن اربعین قصد سفرپیاده به کربلا داشته که کارهای اعزامش به سوریه اوکی میشه..

به امید رفتن به سوریه از سفر کربلا جا میمونه...بعد از چند روز متوجه میشه رفتن به سوریه به این راحتی ها نیس...

خیییییلی ناراحت میشه و پناه میبره ب مشهد و حرم امام رضا...

از امام رضا طلب شهادت می کنه..

اونقد بیتاب شهادت بوده که وقتی خبر شهادتش به خانومش میرسه سجده شکر به جا میاره که همسرش به آرزوش رسیده..

خلاصه همه میگفتن امام رضا کار اعزامشو درست کرده...

دوست عزیزی مطلبی رو  در مورد همسر شهدای مدافع حرم گفت که خیلی جای تامل داره...

میگفت:

موقع اعزام و خداحافظی رزمنده ها اون کسی که حیا میکنه مث بقیه وداع کنه همسر شهیده...

وقتی میرسن سوریه همه ابراز نگرانی میکنن و اون کسی که روش نمیشه نگرانیشو جایی مطرح کنه همسرشهیده..

وقتی هم که خبر شهادت میرسه همه میگن خدا به داد دل مادر و بچه های شهید برسه و کسی که نمیتونه مث بقیه ابراز درد کنه همسر شهیده...

وقتی هم که بدن مطهر شهید رو میارن همه عقده ی دل باز میکنن..

مخصوصا خواهران و برادران شهدا...

اما اون کسی که چادر زیر دندون میگیره و حیا میکنه احساساتشو بروز بده همسر شهیده..

این حرفا باعث شد روضه حضرت رباب بخونم...

مقاتل از وداع ابی عبدالله با حضرت زینب(س) زیاد نوشتن اما جایی از وداع ایشان با حضرت رباب ندیدم...

اون لحظه کجا بوده؟؟ نمیدونم...

فقط حدس میزنم حیا کرده جلو بیاد...

راستی بدن اکثر شهدای خان طومان هم جامونده...

برای دل خانواده های چشم انتظار شهدای مدافع حرم "صلوات"

خادم شهدا

مجتبی

...