شهید حمید تقوی فر

حمید تقوی فر در سال 1338 در یک خانواده مذهبی سنتی در اهواز دیده به جهان گشود. پس از اخذ مدرک دیپلم خود در سال 1356 و با اوج گیری مبارزات مردمی علیه رژیم ستمشاهی به صف مبارزان مردمی به رهبری امام خمینی (ره) پیوست.

وی بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد کمیته های انقلاب اسلامی شد. در سال 1358 رسما به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اهواز درآمده و دوره آموزشی عمومی سپاه را گذراند و بعد از آن در واحد اطلاعات و تحقیقات سپاه مشغول خدمت و مبارزه علیه ضد انقلاب شد.

شهید حمید تقوی فر در سال 1358 با دخترخاله خود که جزو فعالان فرهنگی بسیج بود ازدواج کرد که ثمره این ازدواج چهار فرزند دختر بود. ایشان با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، مسئول هماهنگی اطلاعات سپاه سوسنگرد و بعد از آن به اهواز منتقل شد. وی در سال 1361 به عنوان فرمانده سپاه حمیدیه منصوب گردید. از سال 1362به مدت یکسال فرماندهی سپاه شادگان را از طرف فرماندهی منطقه 8 به عهده گرفت. پس از آن بنا به ضرورت جنگ تحمیلی وارد قرارگاه رمضان (ستاد جنگ های نامنظم سپاه) در جنوب شد.

پدر ایشان نصراله تقوی فر در سال 1362 در عملیات خیبر به شهادت رسید و برادر کوچکشان خسرو تقوی فر نیز در عملیات والفجر8 در سال 1364 به فیض شهادت نائل آمد.  شهید تقوی فر تا پایان جنگ عهده دار مسئولیت های مختلفی بوده و از مرزهای ایران در مقابل دشمن حفاظت نمود.

حاج حمید تقوی فر از پیشگامان سپاه بدر در تشکیل جمعی از مجاهدین عراقی بود. ایشان در دوران سرنگونی صدام در تشکیل دولت شیعی عراق دخیل بوده و بسیاری از وزاری عراق با کمک ایشان به منصب وزارت دست یافتند.

در زمان اشغال عراق توسط آمریکا، بارها به عراق رفته و به دولت عراق در جنگ با آمریکا کمک نمود. وی پس از اشغال عراق توسط داعش درحالی که از سپاه پاسداران بازنشسته شده بود در قالب نیروی بسیج مردمی عراق به کمک مجاهدین و مردم عراق رفت. به دلیل تسلط ایشان به زبان عربی و آشنایی با موقعیت جغرافیایی کشور عراق و هم چنین آشنایی با بسیاری از مجاهدین عراقی اقدام به تاسیس حزب سرایا الخراسانی کرده و مردم عراق را برای مبارزه با نیروهای داعش متحد نمود.

سپاه پاسداران پس از مشاهده مهارت شهید تقوی فر در منظم کردن مردم عراق در جنگ با داعش، ایشان را به عنوان مستشار و فرماندهی عملیات ها در عراق دعوت نمود.

حاج حمید تقوی فر سرانجام در دفاع از حرمین عسکریین به آرزوی دیرینه خود، مقام شهادت، رسید و میهمان ارباب خود گشت.

روحش شاد و یادش گرامی باد.