شهید مدافع حرم حاج حمید مختاربند به روایت دختر معزز

زمانی که مسجد اهواز یا قم را می ساختند بعد از آمدن از سر کار مثل یک کارگر ساده لباس می پوشیدند و برای کار راهی مسجد می شدند و اصلاً نگران نبودند کسی ایشان را با آن لباس ببیند. یعنی رضای خدا و خدمت بیشتر از حرف مردم برایشان مهم بود. و دوستاشان تعریف می کردند گاهی با همان لباس رسمی بانک راهی مسجد نیمه کاره می شدند و شروع به کارگری می کردند و وقتی به ایشان گفتند لباستان خاکی می شود گفتند: "این لباس و مقام دنیاست و دنیا زودگذر است و انسان باید به فکر لباس آخرتش باشد". یکی دیگر از دوستاشان تعریف کردند که ساعت سه صبح راهی مسجد شدند و دیدند ایشان مشغول شستن سرویس بهداشتی های مسجد هستند.

زمانی که مدیر عامل بانک انصار بودند بارها پیش آمده بود که شخصی برای گرفتن وام می آیند و مدارکشان یا ضامن هایشان کافی نبوده ایشان یک حساب شخصی داشتند که مخصوص قرض الحسنه بوده و به آن افراد وام می دادند بدون اینکه خودشان متوجه بشوند و بعد از باز پرداخت به افراد دیگر وام را می دادند.

ایشان بسیار به اسراف حساس بودند و تمام تلاششان این بود که از راهی بتوانند در هزینه های جاری مملکت صرفه جویی کنند. برای مثال هر روزی که هوا خیلی سرد نبود با دوچرخه به محل کارشان که بانک بود می رفتند تا سهمی در پاکیزه نگه داشتن هوا و صرفه جویی در بنزین داشته باشند.

بسیار به مسئله ولایت فقیه حساس بودند. 

یک روز بی مقدمه پیش مادرم می روند و می گویند: "حاج خانم به فضل خدا به درجه ای از ایمان به حضرت آقا رسیدم که اگر دستور بدهند وارد آتش بشو حاضرم این کار را انجام بدهم". بعد از شروع جنگ سوریه بی معطلی از همه بچه ها و نوه ها دل کندند و وارد آتش جنگ سوریه شدند.

@labbaykeyazeinab