شهید مدافع حرم مرتضى عطایى (ابوعلى) به روایت همرزمان 4

شهید مدافع حرم مرتضى عطایى (ابوعلى) به روایت همرزمان "بخش یازدهم"؛

بسم رب الشهدا و الصدیقین

"بخیه سمج" 

دستش همراه سید ابراهیم مجروح شده بود، هر دو رو با هم فرستاده شدن برای درمان بیشتر به بیمارستان، توی مسیر سید ابراهیم شروع کرد 

کلنا داغونتیم یا زینب ...

سید ابراهیم و تولد پسرش ابو علی و عمل و گذاشتن یک پاییه نگهدارنده برای انگشت شصتش، گذر زمان و عملیات محرم و روز تاسوعا و شهادت سید ابراهیم بعدش هم که خود مرتضی رحمی به دست مجروحش نمیکرد و بی واهمه هر کاری میکرد، بیل میزد، سنگر میساخت و ... تا دوباره یکی از روزها گفت 

(...) این دستم و چکار کنم و این آتل و چطوری درش بیارم گفتن باید چند ماهی بمونه و طاقتم و در آورده. پیگیری کردم گفتن اینجا باز نشه بهتره 

گفت راستی کلا بخیه هاش و کشیدم فقط دو سه تا مانده و در نمیاد، نگاه کردم خیلی نسبتاً تو عمق بود 

گفتمش من برات در میارمش، 

خندید 

گفتم جداً، یعنی بهم اعتماد نداری 

گفت بسم الله 

دستکش جراحی پوشیدم و تیغ جراحی و پنس 

اطرافیان داشتن منع میکردند منو، گفتم الا و بلا باید درش بیارم 

جدیت منو که دیدن، فقط نظاره گر شدن 

بماند درونم چه گذشت، گفتم باید حواسشو پرت کنم، فهمیدم 

مرتضی راستی یادته سید ابراهیم و ...

شروع کرد به گفتن 

منم بسم الله، اولیش و کشیدم بهش نشان دادم 

یه لحظه سکوت گرفتن همه 

گفتم، من که گفتم، خوب ابو علی بقیه اش رو بگو جدی نگیر 

بحمدالله 3 تا بود هر 3 تا رو کشیدم 

یه نگاهی کرد و تشکر 

بغلش کردم و گفتم به من میگن (...) نه ...

کلی خندیدیم 

با دیدنش روحیه همه ما شاد میشد 

ولی حیف که گره خورده کار من و امثال من بدست ایشان باز میشه و تا الان فرجی نشده 

شادی ارواح طیبه شهدا و شهدای مدافع حرم صلوات

ابوعلی

خاطرات همرزمان

"دم عشق،دمشق"

@labbaykeyazeinab