ارادت به امام حسین (ع)
آقا مهدی محرم هرسال دم در هیات ودرکوچه با چوب پری در دست،مسئولیت هدایت و
پارک ماشین های عزاداران را به عهده میگرفت.
کاری که درهوای سرد محرم هر سال واقعا دشوار بود.
یادم هست لباس بارانی که به تن داشت کاملا خیس شده بود
گفتم مهدی خیس شدی!!سرد است.بیا داخل!میگفت:اشکال نداره باید حواسم به ماشین ها
باشد.و داخل نمی آمد.
به عزاداران سخت نمیگرفت.شماره همراه کسانی که ماشینشان جای خوبی پارک نمی شدرا
میگرفت تابا خیال راحت درمراسم شرکت کنند.
مهدی حسرت حضوردر مراسم سینه زنی را سالها در دل داشت به هم هیاتش هم گفته بود.
خوش به حالت از طرف من هم سینه بزن سالهاست درحسرتش هستم.
مراقب بچه ها بود که جلوی ماشین ها نروند.
امنیت بیرون مراسم برایش بسیار مهم بود،تا پایان مراسم همان جامیماند داخل نمی آمد، غالبا
مراسم که تمام میشدوهمه شام خورده بودند مهدی هنوز بیرون بود.
میگفت بگذارعزاداران ماشین هایشان را بردارند دیر نمیشود،کمتر کسی میدانست جوانی
که بدون هیچ ادعایی درکوچه ودرتاریکی ایستاده مدرک فوق لیسانس دارد!!!
چرا که عشق به امام حسین (ع) در دلش حد ومرزی نداشت.
تمام کارهای مهدی مخلصانه بود گاهی دردیگر مراسمات امام حسین (ع) نیز دم در
می ایستادوبه عزاداران نایلون برای نگهداری کفشهایشان میداد .....
مهدی جان درمراسم محرم امسال جایت خالیست....
شهید مدافع حرم مهدی اسحاقیان
