جوش صورت

دوران نوجوانی اش را به خوبی گذراند و از بحران های آن دوره خبری نبود. به خاطر ورزشی که میکردصورت بدون جوشی داشت و برای خودش تعجب آور بود.

فقط گاهی از کم پشت بودن ریشش مینالید و قد بلندش را دوست داشت، خدا را به خاطر این داده هایش شاکر بود و میخواست از انرژی نوجوانی اش در جهت مثبت و مفید استفاده کند.

نقل شده از مادر شهید 

| @shahid_dehghan

فکر نمی‌کردم پیکر شوهرم برگردد

همسر شهید حبیب‌الله‌پور گفت: «جلال» سه سال فرماندهی نیروهای تکاور را برعهده داشت و از مهارت بالایی برخوردار بود. از بس خوب بود، خدا او را پیش خودش برد.

به گزارش مشرق، مریم اکبری همسر شهید سید جلال حبیب‌الله‌پور در مراسم وداع با پیکر این شهید که در معراج الشهدای تهران برگزار شد، طی گفت‌وگویی با خبرنگار ما، از خصوصیات اخلاقی همسرش گفت و اظهار داشت: مردی نمونه و عالی بود، به پست و مقام و درجه اش نمی نازید. خیلی خاکی بود، در خانه راه می‌رفت و سینه می زد و می‌گفت امان از دل زینب و آخر هم فدایی حضرت زینب شد. خوشا به حالش. یک بار به پسرم گفت دعا کن شهید شوم ولی مثل مادرم قبرم گمنام باشد، همینطور هم شد و سه سال و نیم گمنام بود.

بعد از سه سال و نیم به بی‌قراری ما جواب داد

اکبری به اولین اعزام همسرش که آخرین اعزام او به سوریه بود اشاره کرد و گفت: اولین باری که عازم سوریه شد کسی از اوضاع منطقه باخبر نبود. از سر کار تماس گرفت و تلفنی خداحافظی کرد و رفت. نزدیک عروسی پسرم بود و ما در بحبوحه خرید عروسی بودیم.  قول داد برای عروسی پسرمان بیاید، حالا بعد از سه سال به خاطر بی قراری ما برگشته است. خودش دوست داشت گمنام باشد، سه سال و نیم گمنام بود و امروز به خاطر بی قراری های ما آمد. زمان وداع گفتم من راضی نبودم به خاطر ما برگردی، دوست داشتم چیزی که خودت دوست داشتی بشود و پیش حضرت زینب باشی.

نمی خواست کسی بفهمد درجه دار است

همسر شهید حبیب الله پور بارها در صحبت هایش این نکته را متذکر شد که از شهادت همسرش خوشحال است و به او افتخار می کند. او به تماس های تلفنی همسرش از سوریه و صحبت هایشان اشاره کرد و گفت: زیارت که می رفت، می گفت از طرف من هم زیارت کرده است، می گفت اصل کار تو هستی که برایت دعا کنم.

وی ادامه داد: درجه ها و آرم هایش را به خانه می آورد تا من روی لباسش نصب کنم. نمی‌خواست به خیاط های بیرون بدهد که بفهمند درجه دار است. اکثر کارهایش مخفی بود تا ریا نشود. خدا به خاطر این ویژگی هایش او را در آسمان نشاند.

لباس دامادی پسرم را خریده است؛ پس حتما پیکرش بازمی گردد

اکبری درخصوص دلتنگی های این سال ها گفت: اولین روزهایی که خبر شهادتش را دادند خیلی بی قرار بودم؛ چون عروسی پسرم بود، دلم می خواست در مراسم باشد، می گفتم لباس دامادی پسرم را خریده است پس حتما پیکرش بازمی گردد. اما بعد از 17 روز متوجه شدیم که پیکرش نمی آید.

همسر شهید حبیب الله پور از علاقه شهید به شهادت در گمنامی صحبت کرد و گفت: اصلا فکرش را نمی کردم پیکرش برگردد. چون دوست داشت گمنام باشد. چند وقتی به خاطر عروسی پسرم منتظر بودم پیکرش بازگردد ولی بعدا گفتم هرچه خودش دوست دارد بشود و من راضی هستم، تو فدای حضرت زینب شدی و این کم چیزی نیست. با اینکه عروسی پسرش بود و فرمانده اش گفته بود به خانه برگردد ولی گفته بود من غسل شهادت کردم و باید در عملیات شرکت کنم.

در تماس های تلفنی اش از زیارت می گفت

اکبری ادامه داد: اصلا از سوریه چیزی به ما نمی گفت، در تماس های تلفنی اش فقط سلام و احوالپرسی می کرد و از زیارت می گفت. می گفت همه چیز خوب است و می خورم و می خوابم، نگرانم نشوید. یکی از دوستانش تعریف کرد با اینکه اولین بارش بود به سوریه می رفت ولی وقتی نقشه منطقه را که به دستش دادیم به خوبی با مناطق آشنا بود. چون تکاور بود و سه سال فرماندهی نیروهای تکاور را برعهده داشت، از مهارت بالایی برخوردار بود، مظلوم بود. از بس خوب بود خدا او را پیش خودش برد.

گفت آرزویم شهادت و عاقبت بخیری است

اکبری از شیرینی زندگی با شهید حبیب الله پور با وجود ماموریت های زیادی که همسرش در آن ها شرکت داشت گفت و ادامه داد: نبودنش را جبران می کرد. زمانی که اطلاع داد به سوریه می رود از ته قلبم راضی بودم. تماس گرفت و گفت که می خواهد به ماموریت برود، به من نگفت ماموریت کجاست ولی فهمیدم به سوریه می‌رود.

اکبری از سابقه حضور همسرش در جبهه های دفاع مقدس یاد کرد و افزود: 16 سالش بود که به جبهه رفت. جانباز هم شد اما دنبال جانبازی اش نرفت. قسمت این بود که در این سال ها زنده باشد و در سوریه به شهادت برسد. خودش شهادت را خیلی دوست داشت، یکبار پرسیدم آرزویت چیست، گفت شهادت، گفتم اینکه آرزوی همه است، گفت آرزویم شهادت و عاقبت بخیری است.

منبع: دفاع پرس

پست ‌اینستاگرامی دوست ‌شهید دهقان

تـوی عـکـس‌هـای سـیـاهـ‌و سـفـیـد بـیـشـتـر بـہ دلـمـ مـیـشـیـنـی...!! 

تـوی یـہ بُـرهـہ زمـانـی گـیـر کـردمـ..

پست ‌اینستاگرامی دوست ‌شهید دهقان

رفیق‌ محمدرضا

 | @shahid_dehghan

راه نجات فقط پیروی از امام خامنه ای می باشد

فرازی از وصیت نامه شهید مدافع حرم محمد جاودانی:

 به همه برادران و خواهران خود وصیت میکنم پیرو ولی فقیه زمان باشید و بدانید این انقلاب با هزینه های فراوان به دست ما رسیده است و راه نجات فقط پیروی از امام خامنه ای می باشد.

 @Agamahmoodreza

شهید محرم ۲

شهدای محرم

شهید مهدی حسینی

 تولد ۲۷ مرداد ۱۳۵۹ تهران 

شهادت : ۱۳ مهر ۱۳۹۵ حومه دمشق

آقا مهدی در سال۱۳۷۸ پس از اتمام دوران دانشگاه افسری سپاه در یکی از یگان های سپاه مشغول به خدمت شدند.

 با توجه به ماموریت های کاری سفرهای متعددی  به سوریه لبنان و عراق داشتند.

از ویژگی های بارز ایشان به اهتمام بسیار زیاد در یادگیری زبان های خارجی مختلف بود ؛

 ایشان زبان های انگلیسی اسپانیایی و عربی تسلط کامل داشت.

 در سال ۸۸ در مهار فتنه نقش به سزایی داشت که نمونه ی بسزای آن خط شکنی ایشان در درگیری های روز عاشورا بود.

آقامهدی از ابتدای جنگ سوریه در این کشور حضور مستشاری و موثر داشتند ،همچنین در چند نوبت سفر به کشور عراق داشتند و کمک مستشاری به نیروهای عراقی داشتند.

 با اخلاق خوب و پسندیده ی خود نقش بسزایی در کنترل شهر حما داشتند و باتوجه به نقش موثر ایشان در عملیات ها توسط عوامل تکفیری شناسایی شدند و عاقبت پس از سال ها جهاد در راه خدا و دفاع از حریم آل الله روز اول محرم سال ۱۳۹۵ در حومه  دمشق توسط عوامل اتنحاری تکفیری های مزدور به فیض شهادت رسیدند.

@Agamahmoodreza

خاطره از شهید لطفی

سه سال پیش بود با مهدی رفته بودیم برای ماموریت کویر ، ماشین اول به دلیل مشکلی برگشت و به دلیل تعجیل در انجام کار ، ماموریت را عقب ننداختیم و به حرکت ادامه دادیم .(حرکت در کویر باید حداقل دوماشین باشه که اگر مشکلی پیش آمد به هم کمک کنند و یا تیم دیگر کمک بیاورد)

کار طول کشید و متاسفانه باطری جی پی اس هم تمام شد برای همین سعی کردیم تا قبل از تمام شدن باطری خود را به جایی برسانیم که شهر یا روستایی مشخص باشد اما نشد ، مدتی بدون تجهیز جهت یابی چرخیدیم ولی چون جهت را براساس خورشید می دانستیم نگرانی نداشتیم . خسته شده بودم ولی مهدی دست بردار نبود .

کوه نوک تیز و بلندی رو دیدیم ، مهدی گفت پیاده بریم بالای کوه شاید از روی کوه مکان مناسبی پیدا کنیم .

منکه خسته بودم گفتم مهدی من نمیام ، به زور و اصرار مهدی (تقریبا تو رودرواسی) باهاش راه افتادم و رفتیم بالا ، هرچی بالا می رفتیم برمیگشتم پشت سرم رو نگاه می کردم و باخودم می گفتم دیگه این شیب شدید رو نمی تونم برگردم و همش فکر میکردم خدایا یعنی قراره اینجا بمیرم ؟؟!

چند بار گفتم مهدی دیگه بالاتر نمیشه ، بازم با اصرار مهدی که جلو رفته بود و بازم تو رودرواسی رفتم تا رسیدیم نوک کوه

موقعیت رو بررسی کردیم و کارمون تمام شد .

 مهدی گفت به این فکر کردی که شاید آخر عمرمون همینجا باشه ، خندم گرفت که مهدی هم مثل من به همین موضوع فکر کرده . چند دقیقه ای راجع به این حرف زدیم که خدا کجا و چطور مقدر کرده که از این دنیا بریم ...

تا معراج شهدا که کنارش نشستم

دستم رو روی صورتش کشیدم ...

مهدی اگه یه ویژگی داشت لااقل برای من این بود که رفیق با معرفتی بود ، چقدر تو معراج از بی معرفتی و تک خوریش ازش شکایت کردم . ولی خدا خودش شاهده که حق به حقدار رسید .

والله العظیم هرروز حداقل روزی ده ها بار به عکسش نگاه میکنم و باهاش حرف میزنم به امید اینکه هنوز اون معرفت سابق رو داره و رفیقش رو فراموش نمیکنه ...

خاطره ای از همکاران شهید لطفی نیاسر

شهید راه نابودی اسرائیل

شهید محمد مهدی لطفی نیاسر

@sh_mahdilotfi 

شیعه حسین خونش را هدر نمیدهد !

خون حسین(ع) ریخته شد

اما هدر نرفت و

تا همین امروز 

جاری است در رگ

شیعه ، در رگِ مدافعان_حرم !

شیعه حسین خونش را هدر 

نمیدهد !

@shahid_vahid_farhangi_vala

مزارخاکی شهیدمدافع‌حرم‌مرتضی‌عبداللهی

@Zakir_Al_Zahra

این بار سفرت خیلی طولانی شده آقاپسر

یا رب الحُسَین...

 به قلم خواهر شهید:

محرم هم رسید، این بار سفرت خیلی طولانی شده آقاپسر!!!

سال ۹۴ تنها محرم و هیات های تهران به دلت ماند...

 میدانم... چیذر و ریحانه... 

مادر اما لحظه به لحظه در مزار شهدای چیذر به یادت بود، گاه آهی می کشید و می گفت همه این جوانها شبیه محمدرضای من هستند، پس چرا محمدِ من بین آنها نیست؟

 اشک چشمش را با پر شال عزای تو پاک میکرد، همان شالی که همسفرت شد...

سفرکرده ی عزیزتراز جانم!

 امسال جایت بین سینه زنهای چیذر و ریحانه خالی ست، دلم برای هروله کردنت تنگ شده، برای دیدن قدوبالایت درحال سینه زنی اربابم...

یادم هست می گفت بعضی هیات ها شهید پرورند.

وقتی به او می گفتیم: در این هوای سرد، با موتور چرا راه دور می روی؟ 

می گفت: میرم هیاتی که شهید پروره!

 نَفَس شهید توی هیات باشه، یه چیز دیگه ست، آقارسول می رفت هیات ریحانه، چیذر هم پر از شهیده، شاید منم مثل آقارسول عاقبت بخیر شدم و زیبا رفتم...

هم زیبا رفت، هم عاقبت بخیر شد، هم مثل آقارسول شد.

حالا پاره قلب من در چیذر آرام گرفته.

کاش می دانستم آن زمان که سر و سینه ات آشنا شد با تیر دشمنِ #سیدالشهدا(ع)، چه دیدی؟

 سر بر دامن چه کسی گذاشتی؟

 نمی دانم اگر آن لحظه را می دیدم، زنده می ماندم؟؟ 

پس عمه سادات چه کشید وقتی همه چیز را دید؟ 

حقا که درست گفتی:

غم شما از غم ام المصائب کوچکتر است

من بعد از تو، تاخت اسب بر بدن را ندیدم، بی حرمتی و تازیانه و سیلی ندیدم، وای از دل عمه سادات...

آهسته تر برو... 

بذار منم باهات بیام.....

حسین دیگه نمی کِشه.... 

پاهام که پابه پات بیام....

لا یوم یومک یا اباعبدالله

ماه بزم ارباب بسم الله

چشم براهم

کربلا شد قتلگاه زینب

شکر خدا را که در پناه حسینم

بی برادری

بگذریم

محرم آمد...

التماس دعا

 @shahid_dehghan

دختران شهید لطفی نیاسر

صلی الله علیک یا رقیه بنت الحسین ...

دختر اگر یتیم شود پیر می شود

از زندگی بدون پدر سیر میشود

هم سن و سال ها همه او را نشان دهند

دل نازک است دختر و دل گیر می شود

 باشد شبیه مادر خود نافذ الکلام

این شهر با صدایش چه تسخیر می شود

فریادهای یا ابتایش چو فاطمه

در سرزمین کفر چو تکبیر می شود

وقتی که گیسوان سری پنجه می خورد

هر تاب آن چو حلقه زنجیر می شود

اصلاً رقیه نه، به خدا مَرد بی هوا

با یک شتاب ضربه زمین گیر می شود

هرگز کسی نگفت گلویش کبود شد

این جاست روضه صاحب تصویر می شود

دشمن به او نگاه خریدار می کند

خوب شاه زاده بوده و تحقیر می شود

فرزند خارجیست کفن احتیاج نیست

بیهوده نیست این همه تکفیر می شود

دادند جای غسل، تیمم تنش... چرا؟

خون از شکاف زخم سرازیر می شود  ...

خداوندا ...

مارا شرمنده گریه های رقیه های زمان نکن ‌...

عکس دختران شهید لطفی نیاسر 

مهدی‌جان..‌.امسال دخترانت روضه خوان محفل ماهستند....

شهید راه نابودی اسرائیل

شهید محمد مهدی لطفی نیاسر

 @sh_mahdilotfi 

بگوماامت واحدیم...

 

بسم الله الرحمن  الرحیم

قربة الی الله

۱-گفت:

بالاخره وارد روستاشدیم. از صبح کرفتارش بودیم اما با اومدن سیدابراهیم و بچه هاش قفلش بازشد.

چرخی توروستا زدم وخونه هارو بررسی کردم و برگشتم سمت سیدابراهیم.

سید روی یه تخته سنگ نشسته بود و داشت بابیسیم حرف میزد، اونهم عربی!!رفتم پیشش و گفتم چی شده سیدابراهیم؟

بیسیم روبه طرفم درازکرد وگفت تل شهید رو که گرفتیم این بیسیم روگیرآوردم. الان دارم بااونا حرف میزنم؛ بیا، بیا توعربیت بهترِ بگیر صحبت کن!

گفتم:چی بگم آخه سید؟گفت هرچی میگم ترجمه کن.

گفت:

چشمی گفتم وسید شروع کرد... بگومامسلمونیم، بگوماهم مثل شمامحمد رو رسول خدا میدونیم.بگوکتاب ما هم قرآنِ. بگو چرا ما داریم باهم میجنگیم.بگو دشمنِ ماودین ماآمریکاست، اسرائیلِ. ماباید الان بااونا بجنگیم نه باخودمون.بگوماامت واحدیم...

میگفت ومیگفتم... اما اونور فقط صدای فحش و ناسزا میومد.فحش میدادن و میگفتن شما مسلمون نیستید.سید میگفت بگو ماهم مسلمیم، ماهم پیغمبرخدا رو دوست داریم، ماهم صحابه ی رسول رو دوست داریم.

گفتم...ولی باز هم جواب ناسزا بود. تااینکه گفتم ماصحابه حضرت رسول رو هم دوست داریم. یهو دیدم از اونوربیسیم صدا میاد که بگو عُمَر رو دوست دارین، بگوابوبکر رو دوست دارین. ولی من درجواب میگفتم ماهمه صحابه رسول الله رودوست داریم که سید گفت بگو دیگه، بگو عمر رو دوست داریم. گفتم بیخیال سیدچی میگی بابا.دارم میگم صحابه رو دوست داریم دیگه. سیدابراهیم گفت بگو دیگه، منظورمون یه عمر دیگه است. بگو.

گفت:

زیربار نرفتم و گفتم من نمیگم سید. من همون صحابه رو میگم.

بعد ازش پرسیدم، سیدابراهیم اصلا این حرفا واسه چیه، چرا داری اینا رو بهشون میگی؟

جواب داد اینا خیلیاشون نمیدونن ما کی هستیم، فکرمیکنن مسلمون نیستیم. مخشون رو با چرندیات پرکردن. اینجوری میخوام یه ذره روشنشون کنم. ایناواقعیت رو بفهمن جلومون نمیجنگن...

.

گفت:

تعجب کردم... از دغدغه سیدابراهیم. اینکه تو این حال دنبال اینِ که دست دو نفر رو بگیره و نجاتش بده. یاد محمودرضا افتادم، چقدر دغدغه ها شبیه هم بود. باخودم گفتم من نهایت برا جنگیدن و دفاع و ازین حرفا اومدم، ولی این پسرکجا رو داره میبینه. ذهنم رو خیلی مشغول کرد.

گفت:

باهم رفتیم داخل یکی از خونه ها که بچه ها آماده کرده بودن.هوا تاریک شده بود و سیدگفت بریم نماز بخونیم. ازچاهی که توخونه بود آب کشید و وضو گرفتیم.تقریبا۴۸ساعت بود نخوابیده بودم، ازخستگی خوابم هم نمیگرفت. رفتیم رو ایوون.سیدابراهیم چفیه مشکیش روبرام پهن کرد رو زمین وگفت بروجلو....

 

۲-گفت:

حال کل کل نداشتم. گفتم سیداگه میخوای روچفیه نماز بخونم تو باید وایستی جلو.

اونهم رفت جلو.... الله اکبر... نمازمغرب و عشارو به سیداقتداکردم و...

.

گفت:

شخصیت و دغدغه سیدابراهیم بدجورذهنم رو درگیر کرده بود.شباهتاش با محمودرضا... بین دونماز ازش پرسیدم سیدابراهیم، محمودبیضایی رو میشناختی؟

جوابش کوتاه بود...با یه حالتی گفت آره، توعملیات حجیره باهم بودیم. پسر خیلی خوبی بود.... وساکت شد.نه اون چیزی گفت،نه من ادامه دادم.

گفت:

نمازعشا روکه خوندیم سید خودش روکمی کشوند عقب و به دیوار کوتاه ایوون تکیه داد، زانوهاش رو توسینه اش جمع کرد وتسبیحش رو دست گرفت و پیس پیسی کرد و سرشو انداخت پایین و مشتی ازدونه های تسبیح روجدا کرد و یکی یکی برمیچیدشون و وقتی تموم شد بهم نگاه کرد و گفت خوب اومد پاشو بریم.خنده ام گرفت، گفتم کجاسید، گفت بریم بالا بهت میگم.

گفت:

ازایوون پله میخورد به پشت بوم.بچه ها بالای بوم داشتن پست میدادن. رفتیم بالا و نشستیم. به دیوار کوتاه پشت بوم تکیه دادیم... شونه به شونه...

.

گفت:

حالم داغون بود... شب سوم محرم بود و بدهوای روضه کرده بودم. به سید گفتم سیدابراهیم، شب سوم محرمِ، شب حضرت رقیه، کسی رو نداری دوخط روضه بخونه؟

سیدابراهیم آروم اصغر رو صدا زد، گفت علی اصغر بخون. علی اصغر جوون صورت سوخته ای بود با چشمای سرمه کشیده. بی مقدمه شروع کرد نوحه ی خوند. درباره شهدا... آروم به سینه میزدیم اما سید... شونه های مردونه اش تکون میخورد و با صدای ریزی گریه میکرد... با سید، رو پشت بوم، شب سوم محرم، به عشق حضرت رقیه، به یادشهدا، به سینه زدیم...

.

گفت:

گفتم سیدنگفتی استخاره چی بودگرفتی؟

گفت بیاکه امشب حسابی کار داریم. استخاره کردم که باهاشون قرار ملاقات بذاریم.

گفتم کیا رو؟گفت مسلحین دیگه.بگیر بیسیم رو هر چی میگم ترجمه کن قربونت بشم.

بیسیم رو گرفتم. شبکه شون حسابی شلوغ بود. از صبح تو یه خط طولانی بهشون زده بودیم و حسابی غافلگیر شده بودن و ریخته بودن بهم. الان هم که شب شده بود بلبشویی بود پشت بیسیمشون.

سیدگفت بسم الله، شروع کن.

گفت بگو ما ایرانی هستیم. دیدید از صبح چه بلایی سرتون آوردیم. بگو۵۰۰۰نفرایرانی اومدیم که نسختون رو بپیچیم.

باخنده گفتم۵۰۰۰تا؟؟

گفت بذار یه کم عملیات روانی کتیم و خندید.

گفت:

سیدابراهیم ادامه داد که بگو، بگومامثل سوریها نیستیم. ماایرانیم. حرفمون حرفه. مافردا میخوایم یه عملیات بزرگ رو شروع کنیم و خودتون بهتر میدونید که نمیتونید جلوی ما مقاومت کنید، اما...

 

۳-گفت:

سیدابراهیم ادامه داد که بگو، بگومامثل سوریها نیستیم. ماایرانیم. حرفمون حرفه. مافردا میخوایم یه عملیات بزرگ رو شروع کنیم و خودتون بهتر میدونید که نمیتونید جلوی ما مقاومت کنید، اما...

.

رسم پیامبراسلام این بودکه قبل از نبردباحریفش گفتگومیکرد.حالاماهم میخوایم باشما حرف بزنیم،بشینیم ببینیم اصلا چرا داریم باهم میجنگیم،ماکه دینمون یکیه،پیغمبرمون یکیه، قرآنمون یکیه.

گفت:

سیدابراهیم فرمون داد ومنهم تو همون فرمون رفتم. دیگه سیدنشست وفقط گوش میداد. بعضی وقتا باهیجان میگفت چی گفت چی گفت؟ بعضی وقتا هم میخندید.اول جوابایی که از اونور میومدفقط دادوبیداد و فحش بود. کم کم بعضیا با عصبانیت میومدن که جواب مارو بدن.بعدیکی فحش میدادکه با اینا حرف نزنید. خلاصه غوغایی بود.خطها ومحورهاشون سراسیمه و باترس هرکدوم ازوضعیت خطش واینکه داره بهشون حمله میشه میگفتن.ومن وسیدهم که تو اون شلوغی مشتی رو مُخشون بودیم.

گفت:

گوش میدادم توصحبتاشون، وقتی هموصدا میکردن اسمشون رو یادمیگرفتم ومخاطب قرارش میدادم. ازاونور اسامه نامی رو صدامیزدن و ازینور ما صداش میزدیم. میگفتیم مگه شما مسلمون نیستین، مگه عرب نیستین، میخوایم بیایم مهمونتون بشیم، بشینیم چای بخوریم حرف بزنیم، کجارفته مهمون نوازیتون.... وسیدمیخندید... ومن مات سیدمیشدم... حیرون نیتش... خراب مرامش.

گفت:

شب ازنیمه گذشته بودوشارژ بیسیم به آخراش رسیده بود. سیدابراهیم گفت برای امروزکافیه. بریم یه چرتی بزنیم، ورفت تو یه اتاقی روی زمین خالی دراز کشید. داخل که شدم دستش رو باز کرد و گفت بیا اینجا دراز بکش. هوا سردشده بود وماهم هیچی نداشتیم، اماسر که به زمین گذاشتم خوابم برد.

گفت:

باصدا بیدارشدم. دیدم چندنفرسید رو دوره کردن و دارن حرف میزنن. چشام بازنمیشد، همونجورنشستم، باخودم گفتم چه جونی داره این، بگیر یه خورده بخواب دیگه.سیدابراهیم میگفت درازبکش با من کار دارن؛ ولی من تا جلسه بود روم نشدبخوابم. وقتی رفتن دوباره غش کردم.

گفت:

صبح شده بود، چشام رو که باز کردم دیدم سیدابراهیم کنارم نشسته و بالبخندی سلام کرد. معلوم بود خیلی وقته بیداره، شایدم نخوابیده. آماده رفتن بود. کار روبه یکی از بچه هاش تحویل داده بود و داشت با یه سری از بچه ها میرفت برای کار بعدی.

گفت:

موقع زفتن بهش گفتم سیدمیخوای بیسیم رو بدی به من، میدمش دست بچه های اط، میتونن ازش خوب اطلاعاتی در بیارن.

خنده ای زد و گفت نه این بمونه دست خودم بهتره. تو خیلی خوب حرف میزنی، بازم امشب یا یه وقت دیگه میام پیشت تا باهام بریم تو کارشون.

چرا دروغ بگم، با این حرفش قند تو دلم آب شد. بازم امشب، بازم با سید ابراهیم...

با بچه ها خداحافظی کردم آخر هم با سیدابراهیم. خنده اش بدجور دلم رو برده بود... سیدابراهیم... محمودرضا... سیدابراهیم...

 

گفت:

مخم پر شده بود از سید... از کارهاش... از حرفاش... میگفت ببین شل شدن، اینا خیلیاشون جاهلن، اگه باهاشون حرف بزنیم، اگه ما رو بشناسن، اگه بدونن آمریکا و اسرائیل تو چه بازی انداخته اینا رو، سر سلاحاشون رو از روی برادرای دینی و هموطناشون برمیدارن و رو به دشمنای واقعیشون میگیرن...

سید همش تو فکرم بود.

گفت:

رفت که دوباره همدیگه رو ببینیم... تا دوباره ببینمش هر لحظه خاطرات شیرین اون چندساعت رو مرور میکردم تا اینکه...

.

.

سیدابراهیم،

محرم شده،

شب جمعه،

داره تاسوعا میرسه،

سیدابراهیم،

و تو رخت عزا پوشان،

ناله کنان،

به سینه زنان،

در محضر اربابی،

و ما...

سید،

ما رو یادت نره،

ما که...

شب جمعه

یادت کردیم سید، قربونت بشم،

قسم به حضرت زینب، که تو هم یادمون کن.

دمت گرم مشتی

دمت گرم مرد

دمت گرم سید

سیدابراهیم

محرم

تل شهید

حضرت رقیه

سربازان آخرالزمانی امام زمان عج

فدایی حضرت زینب سلام الله علیها

شهیدمصطفی صدرزاده

@bi_to_be_sar_nemishavadd

پروازت در محرم مبارڪ

گر بپرسی

ڪی بمیرم

با چه ذڪری ، در ڪجا ؟ 

پاسخ آید

یا محــرم 

یا حسیــن ، یا ڪربــلا 

شهید علی‌اصغر الیاسی

پروازت در محرم مبارڪ

@ravayate_fath

دخترت را می‌شناسی؟

به یاد رقیه (س)

پدر جان

کوثــــرت را می‌شناسی؟

گل نیلـــــوفرت را می‌شناسی؟

نگاهی کن

به حال و روزم امروز

ببینم دخترت را می‌شناسی؟

@modafeonharem

چه کسی از دل پدر شهید خبر دارد؟!!

همیشه وقتی از درد و دلتنگی گفتیم

فقط درد دوری مادر شهید به ذهنمان رسید

چه کسی از دل پدر شهید خبر دارد؟!!

پدری که بےصدادر خود مےشکند

و گاهی اشک هم نمےریزد

محمدمشلب پدرشهیداحمدمشلب

 @AhmadMashlab1995

شهـادت به افق محرم . . .

پاسدار مدافع حرم

شهید علی‌اصغر الیاسی

از تڪاوران لشڪر۱۰سیدالشهدا (؏)

اعزامی از استان البـرز در سوریہ 

بہ فیض شهـادت نائل آمد.

روحـانی مدافع حرم

شهید فرهاد طالبی 

دومین شهید لامرد استان فارس 

در سوریه بہ فیض شهادت نائل آمد.

هـنیئا لڪ یا شهـید

@ravayate_fath